عکاسی خیابانی Street Photography

[Amateur]

درود ...

مطلبی که فرمودید، مطلب بسیار خوب و پسندیده ایست. اما متاسفانه باید قبول کنیم، علم این رشته از ما نیست، از کشورهای دیگر گرفته شده است، می توانیم طرحی نو در اندازیم، اما با اسمی دیگر! اگر قرار بر فعالیت در یک ژانر خاص است، باید باید ها و نباید هایش را شناخت و مطابق آن ها عمل کرد. می توان هم اندیشه ای نو داشت و سبکی نو بنا نهاد.

من از صحبت های هر دو سوی بحث چیزهایی آموختم.

درود

ادامه ی این گفتگو را _ اگر نیاز باشد _ میتوان در جای دیگری پی گرفت. من تنها چند جمله ای می نویسم.


نخست اینکه من دقیقاً متوجه نشدم منظور شما از « این رشته » چیست؟!
آیا « عکاسی » را مد نظر دارید یا « عکاسی خیابانی » را ؟ که البته در هر صورت، پاسخ من چندان دگرگون نخواهد شد.

اینکه دوربین عکاسی را کشورهایی دیگر ساخته و این صنعت و هنر را نخست دیگران برپا داشته اند، هیچ استدلال محکمی نیست که ما نتوانیم در عکاسی، پیشتاز باشیم و در این عرصه، نوآوری کنیم و درهای تازه ای به روی آن بگشاییم.

کشوری که خاستگاه یک هنر یا یک دانش یا یک ورزش است، تنها به عنوان یک سرآغاز میتواند شناسانده شود و از آن پس باید با کشورها و ملتهای دیگر بر سر همان هنر یا دانش یا ورزش که خود برپادارنده ی آن بوده است، رقابت کند تا بتواند جایگاه نخستین را به دست بیاورد.

و در پایان: کسی که در عکاسی، تحولی ایجاد میکند یا عکاسی خیابانی را از چشم اندازی تازه می نگرد، لازم نیست نام دیگری بر عکاسی یا عکاسی خیابانی بگذارد. نام، همان است. درونمایه را باید دگرگون ساخت و برکشید.


.

[jahangir]

مشهد پارک ملت پاییز 91

[Herati]

۵- نظر شخصی: دوستان در مثال هایی که برای اثبات نظراتشون میزدند عکس هایی رو از اساتید و عکاسان قدیم قرار میدادند یا نام اون عکاس رو ذکر میکردند و نتیجه مورد نظرشون رو میگرفتند. در اون تاپیک دیگر هم اشاره کردم که صرف پیدا کردن یک عکس از یک عکاس که قوانین یک ژانر رو رعایت نکرده ولی عکاس در اون ژانر معروف هست دلیل بر اثبات چیزی نمیشه. هیچ کسی نمیتونه ادعا کنه که عکاسی فقط در یک ژانر کار میکرده یا اون عکس رو با چه هدفی و چگونه ارائه ای گرفته مگر اینکه عکاس جایی به صراحت ذکر کرده باشه. که در عکس های فوق مستندی در این مورد ارائه نشد.

سلام
از آنجا که فرساد خان هدایت دادند که عکس ها باید با ذکر نام عکاس و منبع معتبر ارسال شود ؛ ما هم سعی میکنم تا حد امکان با مدرک و لینک بحث کنیم


مطعمنا کسانی که در ژانر خیابانی فعالیت دارند و یا اون رو دنبال میکنند با عکاس آمریکایی Bruce Gilden آشنا هستند

http://www.brucegilden.com/

به نقل از ویکیپدیا

Bruce Gilden (born 1946) is a noted street photographer, known for his work in New York City.

While studying sociology at Penn State, he saw Michelangelo Antonioni's film Blowup in 1968. Influenced by the film, he purchased his first camera and began taking night classes in photography at the School of Visual Arts of New York. Fascinated with normal people on the street and the idea of visual spontaneity, Gilden turned to a career in photography.^[1] He routinely uses a flash, alerting his subjects to his presence, unlike most street photographers. His first major project was documenting the sensuality of the bodies of the people at Coney Island.^[2]
A member of Magnum Photos since 1998, he shot images of Japan's Yakuza mobsters, the homeless, prostitutes, and members of bike gangs between 1995 and 2000. According to Gilden, he was fascinated by the duality and double lives of the individuals he photographed.^[3] Gilden is also the subject of Misery Loves Company: The Life and Death of Bruce Gilden, a documentary produced in 2007.^[4] He has also photographed rural Ireland and horseracing there, as well as voodoo rituals in Haiti.

ایشون که از عکاسان مگنوم هم بودند که برای دوستان منبع معتبری می باشد در عکاسی بسیار دست بازی دارند تا جایی که سوِژه کاملا در اختیار ایشون هست ؛ استفاده از نور سنج و فلاش و غیره که بهتره دوستان در لینک زیر ببینند

http://www.youtube.com/watch?v=2z-ETcSGZsE

از دیگر عکاسان فعال و مشهور و البته جوان میتوان از Eric John Kim نام برد
که البته چندی پیش خود شخص فرساد خان مقاله ای از ایشون رو که در مورد جامعه شناسی در عکاسی بود رو ترجمه و به اشتراک گذاشتند ( اگر اشتباه نکنم ؛ حالا اگر فرساد خان نبودند یکی دیگر از دوستان بودند)

http://erickimphotography.com/blog/about/

http://erickimphotography.com/blog/

چندی پیش Eric John Kim و Kai Man Wong یک فوتو واک در مالزی داشتند

http://www.youtube.com/watch?v=egLEYmogyoE&list=SP7579B0B003643180&index=3

Kai Man Wong که خود عکاس خیابانی هست ؛ ولی حالا مجری یک شبکه و شرکت عرضه محصولات عکاسی هست در این کلیپ به یکی از ویژه گی های Eric kim که ارتباط بر قرار کردن با سوژه است نام میبرد . که البته در ویدیو هم به طور واضح معلوم است . ایشون خیلی راحت با سوژه صحبت میکنه و از اونا میخواد تا با او همکاری کنند

از دوستان خواهش میکنم دو ویدیو بالا رو حتما ببینند

حالا دوستان هر تعریفی میخوان براش بدهند ( مدرن یا هر چیز دیگر)
دو نمونه و نسل از عکاسی خیابانی رو بنده برایتان به اشتراک گذاشتم و امیدوارم همانطور که فرساد خان فرموردند اگر کسی مخالف آن است لطفا با مدرک و ماخذ قوی قدم بذارند

اگر کسی را دیدیم که سخنش برخاسته از چشمه ی اندیشه ی خودش بود و اندیشه اش میتوانست درخور درنگ و گامی نخستین در گشایش راهی باشد، پیش از هر کاری، با چماق منبع و رفرنس بر او نتازیم و بگذاریم قدمهای بعدی اش را بردارد.

ما در اینجا نه فقط به رفرنس، که دقیقاً به دیدگاه شخصی نیز نیاز داریم!
اگر قرار باشد تنها بازگوکننده ی سخنان دیگران باشیم و چراغ اندیشه هایمان را خاموش کنیم، معنای گفتگو و هم اندیشی را سخت پایمال کرده ایم!

قطعا همینطوره
ما راوی سخن نسل قبل نیستیم (‌نه به این معنی که ما مخالف ایده و نظر آنها باشیم و یا آنها رو قبول نداشته باشیم)
ما توی این تالار عکس میذارم تا دوستان ببیند و با این کار سطح کار خود و دیگران رو با نقد و برسی عکس ها بالا ببریم.
قطعا هیچ کدام مان یک عکاس و یا منتقد سطح عالی نیستیم ( البته بزرگان واساتید و مدیران رو نگفتم و منظورم خودم و دوستان هم سطحم بود) ولی میتوانیم نسبت به تجربه و مطالعه و بینشی که نسبت به عکاسی داریم به عقایدمان پایبند باشیم.
و به نظر من همانطور که دوستامان Amature فرمودند به دیدگاه شخصی و البته کارهای ارایه شده شخص نیاز داریم

[jahangir]

مشهد پاییز 91

[Herati]

عکاسی خیابانی:

به طور خلاصه عکاسی خیابانی یک نوع از عکاسی هست که سوژه ها رو در حالت کاندید نشون میده. و از تکنیک های عکاسی صریح استفاده میکنه تا یک نمای خالص از هرچیزی رو نشون بده. مانند یک آینه که مقابل جامعه.

عکاسی مستند:

عکاسی مستند معمولا به عکاسی از رویدادهای تاریخی یا شرح وقایع مهم گفته میشود. در این نوع عکاسی معمولا تلاش میشه که عکس هایی با صداقت و هدف مشخص ارائه بشه که معمولا (نه الزاما) کاندید و از مردم هستند.

عکاسی کاندید:

عکاسی کاندید به عکاسی ای گفته میشه که عکس بدون اجازه گرفتن از شخص و اطلاعش گرفته میشود.

عکاسی صریح:

منظور از عکاسی صریح این هست که در عکس گرفته شده هیچ گونه تغییری نباید انجام بشه و باید کاملا واقعیت رو نشون بده.

بین تعریفی که فرساد خان درج کردند و عکس هایی که دکتر روشن به اشتراک گذاشتند اندکی تناقض وجود دارد
آیا به طور کل باید عکس های خیابانی کاندید باشند!؟؟؟
یا یکی از ویژه گی های عکاسی خیابانی است!؟؟؟




اگر یک عکس خیابانی کاندید نباشد لطمه ای به عکس خواهد زد!؟؟
امیداورم دکتر روشن لطف کرده و نظر خودشون رو در این مورد بفرمایند تا چراغی باشد فرا روی ما

من یک موضوع دیگر که در عکس های خیابانی بسیار نقش دارد رو در این چنین عکس ها میبینم!!
و آن " ارتباط " است
ارتباط بین عکاس و سوژه
زمانی که سوژه میداند فردی به نام عکاس او را نشانه گرفته است و ارتباط بین این دو بر قرار میشود

نمونه ای از کارهای خودم ( سعی میکنم عکس های خودم رو به اشتراک بذارم چون بیشتر برداشت شخصی خودم است تا رفرنس)















حس ارتباط بین عکاس و سوژه دقیقا حس ارتباط بین سوژه و بیننده است که از عمق نگاه سوژه سر چشمه میگیرد

نقد و خرده گیری آزاد

[ME]

فرساد من یک ( چند ) سوال دارم :
شما وقتی تو خیابون راه میری و به مردم نگاه میکنی و یا لبخند میزنی یا سلام میدی ملت بهت نگاه نمیکنن یا عکس العمل نشون نمیدن؟
یعنی اینحا همه جزئی از لحظات زندگی در خیابونه
حالا اگر این لحظات رو با دوربین ثبت کنی آیا برداشتی از خیابان و زندگی جاری در اون نیست؟
آیا پرتره خیابانی شاخه ای از عکاسی خیابانی نیست ؟

[کوروش]

[Usef Bagheri]

سلام

جناب سروش خسته نباشید، چند مورد در خصوص عکس ارسالی شما هست که خدمتتون عرض میکنم :

هدف شما از ارایه رنگی این کار چی بود؟ تم رنگی خاصی در این عکس هست که شما را ترقیب به ارایه رنگی این کار و با عمق میدان زیاد کرد؟! اگر مقصود شما فقط تاکید روی سوژه انسانی بود( فارغ از پیامی که این عکس باید منتقل میکرد) ، بهتر نبود که با ادیت سیاه و سفید این کار رو ارایه میکردید ؟ از شما انتظار میرفت که لااقل با مختصر ادیتی این کار رو از حالت بسیار معمولی اش خارج کنید.

من بیننده با دیدن این عکس در فضای شلوغ پس زمینه سردر گم شدم و واقعا باید بگم که چشم هام کمی اذیت شد، دلیل انتخاب کادر عمودی برای این کار چی بود؟! آیا اون دار بست ها باید پیام خاصی رو منتقل کنن؟

اگر منظور شما سوژه انسانی بود بهتر نبود در یک لحظه مناسب تر شاتر دوربین رو میچکاندید مثلا لحظه ای که سوژه سرش رو به سمت شما میچرخوند؟! قطعا نگاه سوژه حس خوبی رو به بیننده منتقل میکرد.

بهتر نبود که شما از فوکال بلندتری مثلا همون حداکثر فوکال لنزتون ( 105 م م ) و دیاف 5.6 برای ثبت این اثر استفاده میکردید.

انشالله شاهد کارای خیلی بهتر از این از شما باشیم

موفق باشد

[iman kh]

من تقریبا بحث رو دنبال کردم
پس اینطور که یعضی از دوستان میگن فقط خروجی دوربینهای امنیتی که مخفی هم هستن در رده عکاسی خیابانی قرار میگیره !
در صورتی که همون لبخند و ژست گرفتن هم جزئی از رفتار مردم در خیابان و زندگی روزمرشون هست
و این که در کل در عالم هنر این مرزبندی ها همیشه با هم همپوشانی دارن

[Usef Bagheri]

شیراز - شهریور 91