عکاسی خیابانی Street Photography

[کوروش]

راست اش جناب پسر پارسی گرامی .
من دیگه صحبتی ندارم . نزدیک به ده پست زدم که بگم که مستند چیه ؟ نه از نظر من که از نظر تعاریف . و جناب جهانگیر هم گفتند ، باز دوستان حرف خودشون رو میزنند .
.
دیگه از یک جایی به قول جناب جهانگیر و مطابق گفته های دکتر روشن در بندهای مخالفت موارد پنج و شش ای که نقل قول کرده بودند ، بی فایده است بحث .
.
همانطور که قبلن هم گفتم ، به نظر میاد برخی دوستان بر سر اینکه چه چیزی مستند هست و یا نیست ، اختلاف نظر جدی دارند . جناب جهانگیر همه چیز را در این مورد در پست قبلی گفتند ، دیگه فقط میشه گفت دوس دارید قبول کنید ، دوس ندارید ، نکنید .
.
من اگر جای دیگران بودم ، ترجیح میدادم حرفهای ایشون رو گوش کنم تا چند مورد جدید رو یاد بگیرم و فارغ از غرور ، و خود بینی حرفهای ایشان را گوش کنم . کاری که تا الان کردم .
اما یک کار دیگه هم میشه کرد :
اینکه گفت : اصن تو کی هستی ؟ تا حالا چند کار کردی ؟ کدوم کارت چطور کاری بوده؟ این نظر شخصی توئه ! هر چی میخوای بگی بگو ، برای خودت گفتی ! همینه که هست !
من کردم ، اینطوری بوده صدای هیچ کسی هم در نیومده ! و ...
.
برام خیلی عجیبه که برخی دوستان که با لحنی عصبانی وارد گفتگو می شوند و در برابر نقد واکنشی تند و خروشان به خرج میدهند ، یک دفعه به نتیجه می رسند که بهتره طرف مقابل با خوردن یک فنجان قهوه ، آرامش به دست آورد !
.
فارغ از قیاس و در عین اینکه میگم دور از جون همه و روم به دیوار و زبونم لال و همه اینها :
این ماجرای اخیر من رو یاد ماجرای دیگری انداخت که حدود یک سال پیش داشتم . در خیابان تنگ و یک طرفه امیراکرم که دوستان تهرانی همه آن را می شناسند ، یک ماشین داشت در اوج ترافیک عصرانه ، خیابان را سر و ته می آمد !! عین خیال اش هم نبود و یک ترافیک عظیمی رو هم راه انداخته بود ! بعد در برابر اعتراض دیگران می گفت بابا چقدر عصبانی هستی برو یه آبی به سر و صورت ات بزن خنک شی !
.
.
دوستان چند عکس از خودشون میزارن ، بعد چند عکس از بهترین ها و اسطوره های ژانر . بعد از اون نتیجه میگیرن که این درسته !!
بعد که میگی این چیه ؟ میگه از فلان اسطوره ایراد گرفتی ؟؟!!
نه عزیز من . به قول جناب جهانگیر من هم مستاصل شدم !
یک مثال دیگه و تمام !
آقای فرج الله سلحشور که دیگه معرف حضور همه هست . این آقا با این چند کار اخیرش ، که با بودجه ای عظیم و بی انتها ، و کلی حرف و حدیث و حمایت همه ارگانها و تجمع همه امکانات ،یکی دو سریال به اصطلاح تاریخی ساخته ، چند وقت پیش ازش مطلبی می خوندم که داشت دیوید لین رو زیر سوال می برد ! و مصطفی عقاد رو !
خب از یک منظر ، از نظر تعاریف شاید سریال اون هم یک سریال تاریخی بوده . فیلم محمد رسول الله عقاد هم یک فیلم تاریخی ، فیلم لورنس عربستان و دکتر ژیواگوی دیوید لین هم یک فیلم تاریخی !
از نظر تعاریف ، آقای سلحشور حق داره لابد حق داره خودش رو هم ردیف اونها بدونه !!
اما از نظر واقعی ؟؟
.
.
.
.
من هم الان ترجیح میدم فنجان قهوه ام رو بخورم و از باران زیبا لذت ببرم .




پ. ن : آه ! راستی داشت یادم می رفت :
تعریف عکاسی مستند :
http://en.wikipedia.org/wiki/Documentary_photography

و :
The photographer attempts to produce truthful, objective, and usually candid photography of a particular subject, most often pictures of people.

[Dariush Chegini]

سلام
بحث بسیار جالبی است و من از هر دو سوی مباحثه بسیار آموختم ولی به نظر بهتر است کل این بحث به یک تاپیک مستقل منتقل شود. فراموش نکنیم که عنوان این تاپیک "عکس های شما" است! اگر چه این مباحثه بر سر یکی دو تا از عکس ها آغاز شد ولی به سرعت مسیر مستقلی یافت و به همین روی پیشنهاد می کنم کل این مباحثه در مکان مستقلی قرار گیرد.
ارادتمند

[farsad]

سلام
بحث بسیار جالبی است و من از هر دو سوی مباحثه بسیار آموختم ولی به نظر بهتر است کل این بحث به یک تاپیک مستقل منتقل شود. فراموش نکنیم که عنوان این تاپیک "عکس های شما" است! اگر چه این مباحثه بر سر یکی دو تا از عکس ها آغاز شد ولی به سرعت مسیر مستقلی یافت و به همین روی پیشنهاد می کنم کل این مباحثه در مکان مستقلی قرار گیرد.
ارادتمند

سلام

از نظر من هم بحث بسیار خوبیست و من هم نکات زیادی رو از دوستان یادگرفتم و برعکس شما فکر میکنم همینجا بمونه بهتره. درسته که تاپیک عکس های شماست ولی من فکر میکنم دلیل این تاپیک ها اینه که همین مباحث پیش بیاد و از مطالب و مباحث مفید دوستان استفاده کنیم. وگرنه که عکس ها رو در گالری سایت میذاشتیم.

[Amateur]

آنچه که سالهاست به نام « منبع » و « مأخذ » و « رفرنس » به ویژه در دانشگاه ها و پژوهشگاه های ایران میشنویم، کمابیش کاربرد راستین و معنای مفید خود را دارد از دست میدهد و شوربختانه چیزی چون « ممنوعیت فکری » و « خود کم بینی » را در میان ما دامن میزند!

این خوب است که پایه ها را بشناسیم و در هر هنری، آگاه از اصول و قواعد باشیم و سخن بزرگان و آموزگاران را بنیوشیم و به آنها بیاندیشیم. اما به قول نیچه: « آن که همیشه شاگرد میماند، استادش را پاداشی سزاوار نمیدهد. »

در زمانه ای که همه جا ممنوعیت فکری را چون پتکی بر سر ما فرود می آورند و هیچگونه سخن تازه و خودجوش را _ به گناه اینکه گوینده اش زنده و در پیشگاه ماست _ به پشیزی نمیگیرند، جسارت ورزی و گردن فرازی کسی که اندیشه ای نو برای گفتن دارد و هنرش نیز گواه بر وجود میزانی از ارزش در اندیشه اش میباشد، رویدادی بس خجسته است.
ببینید:
این روشن است که یک اندیشه ی آغازین، چون تمام چیزهایی که تازه میخواهند پا بگیرند و قد برافرازند، سستیها و کاستیهایی در خود دارد.

اگر کسی را دیدیم که سخنش برخاسته از چشمه ی اندیشه ی خودش بود و اندیشه اش میتوانست درخور درنگ و گامی نخستین در گشایش راهی باشد، پیش از هر کاری، با چماق منبع و رفرنس بر او نتازیم و بگذاریم قدمهای بعدی اش را بردارد.

ما در اینجا نه فقط به رفرنس، که دقیقاً به دیدگاه شخصی نیز نیاز داریم!
اگر قرار باشد تنها بازگوکننده ی سخنان دیگران باشیم و چراغ اندیشه هایمان را خاموش کنیم، معنای گفتگو و هم اندیشی را سخت پایمال کرده ایم!


.

[nmroshan]

[viva_utopia]

[Amir Abdolpanah]

آنچه که سالهاست به نام « منبع » و « مأخذ » و « رفرنس » به ویژه در دانشگاه ها و پژوهشگاه های ایران میشنویم، کمابیش کاربرد راستین و معنای مفید خود را دارد از دست میدهد و شوربختانه چیزی چون « ممنوعیت فکری » و « خود کم بینی » را در میان ما دامن میزند!

این خوب است که پایه ها را بشناسیم و در هر هنری، آگاه از اصول و قواعد باشیم و سخن بزرگان و آموزگاران را بنیوشیم و به آنها بیاندیشیم. اما به قول نیچه: « آن که همیشه شاگرد میماند، استادش را پاداشی سزاوار نمیدهد. »

در زمانه ای که همه جا ممنوعیت فکری را چون پتکی بر سر ما فرود می آورند و هیچگونه سخن تازه و خودجوش را _ به گناه اینکه گوینده اش زنده و در پیشگاه ماست _ به پشیزی نمیگیرند، جسارت ورزی و گردن فرازی کسی که اندیشه ای نو برای گفتن دارد و هنرش نیز گواه بر وجود میزانی از ارزش در اندیشه اش میباشد، رویدادی بس خجسته است.
ببینید:
این روشن است که یک اندیشه ی آغازین، چون تمام چیزهایی که تازه میخواهند پا بگیرند و قد برافرازند، سستیها و کاستیهایی در خود دارد.

اگر کسی را دیدیم که سخنش برخاسته از چشمه ی اندیشه ی خودش بود و اندیشه اش میتوانست درخور درنگ و گامی نخستین در گشایش راهی باشد، پیش از هر کاری، با چماق منبع و رفرنس بر او نتازیم و بگذاریم قدمهای بعدی اش را بردارد.

ما در اینجا نه فقط به رفرنس، که دقیقاً به دیدگاه شخصی نیز نیاز داریم!
اگر قرار باشد تنها بازگوکننده ی سخنان دیگران باشیم و چراغ اندیشه هایمان را خاموش کنیم، معنای گفتگو و هم اندیشی را سخت پایمال کرده ایم!


.

درود ...

مطلبی که فرمودید، مطلب بسیار خوب و پسندیده ایست. اما متاسفانه باید قبول کنیم، علم این رشته از ما نیست، از کشورهای دیگر گرفته شده است، می توانیم طرحی نو در اندازیم، اما با اسمی دیگر! اگر قرار بر فعالیت در یک ژانر خاص است، باید باید ها و نباید هایش را شناخت و مطابق آن ها عمل کرد. می توان هم اندیشه ای نو داشت و سبکی نو بنا نهاد.

من از صحبت های هر دو سوی بحث چیزهایی آموختم.

[farsad]

سلام

خب من هم یک چیزایی بگم!!

همین اول هم میگم که تمام نوشته های من نتیجه گیریهای شخصی و بر اساس اطلاعاتی هست که در تحقیقات اینترنتی کسب کردم و مثل دوستان تحصیلات جدی و آکادمیک در این زمینه ندارم ولی سعی میکنم صحبت هام با ذکر منبع باشه و فقط بر اساس مستنداتی که ارائه دادم نتیجه گیری کنم. اتفاقا بحث های فوق باعث شد که مسائل زیادی رو از دوستان یاد بگیرم و در اینترنت گشت بزنم و مطالب زیادی رو بخونم و نظرم نسبت به بعضی مطالب که قبل گفتم کمی متفاوت باشه.


اول خوبه که چند تا تعریف از عکاسی خیابانی، عکاسی مستند، عکاسی کاندید و عکاسی صریح داشته باشیم. (۱)


عکاسی خیابانی:

Street photography is a type of photography that features subjects in candid situations
Street photography uses the techniques of straight photography in that it shows a pure vision of something, like holding up a mirror to society
Documentary photography can be candid, but street photography is defined by its candidness

به طور خلاصه عکاسی خیابانی یک نوع از عکاسی هست که سوژه ها رو در حالت کاندید نشون میده. و از تکنیک های عکاسی صریح استفاده میکنه تا یک نمای خالص از هرچیزی رو نشون بده. مانند یک آینه که مقابل جامعه.

عکاسی مستند:

Documentary photography usually refers to a popular form of photography used to chronicle significant and historical events
The photographer attempts to produce truthful, objective, and usually candid photography of a particular subject, most often pictures of people

عکاسی مستند معمولا به عکاسی از رویدادهای تاریخی یا شرح وقایع مهم گفته میشود. در این نوع عکاسی معمولا تلاش میشه که عکس هایی با صداقت و هدف مشخص ارائه بشه که معمولا (نه الزاما) کاندید و از مردم هستند.

عکاسی کاندید:

A candid photograph is a photograph that is made either without the subject's knowledge or without their explicit permission, hence they are captured unposed.

عکاسی کاندید به عکاسی ای گفته میشه که عکس بدون اجازه گرفتن از شخص و اطلاعش گرفته میشود.

عکاسی صریح:

Pure photography or straight photography refers to photography that attempts to depict a scene as realistically and objectively as permitted by the medium, renouncing the use of manipulation.

منظور از عکاسی صریح این هست که در عکس گرفته شده هیچ گونه تغییری نباید انجام بشه و باید کاملا واقعیت رو نشون بده.


و اما نتیجه گیری من:

۱- بر خلاف نظر جهانگیر عزیز که عکاسی خیابانی رو زیر مجموعه مستند میدونند حداقل من در تمام مطالبی که این چند وقت خوندم چنین تعریفی مشاهده نکردم! اگر منبع معتبری داری که صراحتا این رو گفته باشه لطفا ارائه بده. این هم از ویکیپدیا:

Street photography and documentary photography are two very similar genres of photography that often overlap while having distinct individual qualities

عکاسی خیابانی و عکاسی مستند دو ژانر خیلی شبیه به هم از عکاسی هستند که اغلب همپوشانی هایی دارند در حالی که ویژگی هایی متمایز کننده ای هم دارند.

۲- عکاسی مستند معمولا کاندید هست ولی به این معنا نیست که عکس حتما باید کاندید باشد. در نتیجه عکاس میتونه از شخص یا اشخاص مورد نظرش اجازه بگیره و درخواست عکاسی داشته باشه. که اصولا اونها هم تحت تاثیر قرار خواهند گرفت و ممکنه خودشون حتی برای عکاس ژست هم بگیرن یا تغییر جا هم بدهند! ولی عکاس اونها رو کارگردانی نمیکنه. در تمام تعاریفی که من از عکاسی مستند خوندم فقط به این نکته اشاره شده که عکاسی مستند معمولا عکاسی ای است که روایتگر و مستند کننده یک موضوع خاص هست. و معمولا تعداد عکس های زیادی در یک موضوع رو شامل میشه. مثل عکاسی جنگ یا مستند کردن زندگی افراد فقیر در جامعه که نمونه های اصلی این ژانر هستند.

۳- پس با توجه به تعاریف فوق در عکاسی خیابانی عکاس نمیتونه از سوژه درخواست عکاسی داشته باشه و باید سعی کنه تا جایی که امکانش هست سوژه حداقل تا لحظه عکس گرفتن متوجه حضور عکاس در محل نباشه. خب حالا سئوال اینجاست که پس عکاسی خیابانی چه تفاوتی با کاندید داره. مقاله خوبی پیدا کردم که میتونید از اینجا بخونید. مقاله به قلم Nathaniel Cordova از اساتید دانشگاهی در زمینه مطالعات رسانه ای هستند. پس اصولا مقاله ایشون هم باید برامون قابل قبول باشه.
در این مقاله هم جایی زکر نشده که عکاسی خیابانی زیر مجموعه عکاسی مستند است. در یک قسمت به طور خلاصه عکاسی خیابانی رو شرح دادند:

In short, an artistic or creative vision and photographic imagination is an essential part of Street Photography. Street photography requires mental preparation and creative vision. Excellent Street photography reveals strong artistic judgment, intriguing juxtapositions, an urban perspective that is frequently about the spatiality of the subject and the “eye” of the photographer for seeing the moment deeply. Street photographers very consciously deal in texture, patterns, rhythm, contrast, form, angles, light (value), space, and the dynamic tension of the elements in the scene.

در کل در این پاراگراف گفته شده که عکاسی خیابانی به دید ویژه عکاس بستگی داره و عکاس خیابانی خوب شخصی هست که قبل از اینکه دوربین رو بالا ببره و عکس بگیره اون نگاه ویژه اش رو داشته باشه و در این نوع عکاسی بیشتر به فرم ها، زاویه ها، پترن ها ، نور و فضاها و قرارگیری سوژه ها در صحنه توجه میشود. (در عین حال فراموش نکنیم که در کل عکس کاندید هست و عکاس نباید نقشی در اون داشته باشه)

۴- در مقاله فوق هم اشاره شده که در تمام این فیلدهای عکاسی از اون جایی که هدف نشون دادن واقعیت است عکاس نباید در در صحنه تغییری بده یا اون رو کارگردانی کنه. حالا این که تکلیف عکس آدامس بادکردن مرتضی عزیز چی میشه؟!! خب طبق تعریف ها چون از سوژه درخواست عکاسی شده کاندید نیست و در نتیجه عکس خیابانی هم نیست. این عکس میتونه یک عکس پرتره محیطی باشه!! به نظرم برای تعریف عکس کاندید هیچ حدی هم گذاشته نشده و صراحتا مرزش مشخص شده. و در نتیجه هیچ راهی نیست که بگیم درخواست از شخص حدی داشته و از حالت کاندید خارج نشده.

۵- نظر شخصی: دوستان در مثال هایی که برای اثبات نظراتشون میزدند عکس هایی رو از اساتید و عکاسان قدیم قرار میدادند یا نام اون عکاس رو ذکر میکردند و نتیجه مورد نظرشون رو میگرفتند. در اون تاپیک دیگر هم اشاره کردم که صرف پیدا کردن یک عکس از یک عکاس که قوانین یک ژانر رو رعایت نکرده ولی عکاس در اون ژانر معروف هست دلیل بر اثبات چیزی نمیشه. هیچ کسی نمیتونه ادعا کنه که عکاسی فقط در یک ژانر کار میکرده یا اون عکس رو با چه هدفی و چگونه ارائه ای گرفته مگر اینکه عکاس جایی به صراحت ذکر کرده باشه. که در عکس های فوق مستندی در این مورد ارائه نشد.

۶- با توجه به تعاریف بالا که کاملا واضح است به نظرم تفاوتی بین حد و مرزها نیست و برداشت سلیقه ای نمیشه داشت. مگر در مورد میزان خارج شدن از واقعیت و وفاداری به اون که در تخصص فلاسفه است!! البته مگر اینکه شیوه عکاسی خیابانی مدرنی وجود داشته باشد که اجازه دخالت عکاس در عکس را بدهد (۲)


پ.ن:
(۱) منبع اصلی منابع من برای تعاریف ویکیپدا هست. چون به نظرم مرجع مطمئنیست. همه عکاسان صاحب نظر میتونند مطالبش رو مطالعه کنند و اگر اشتباه هست تصحیح کنند. پس اصولا باید منابع معتبری باشه. وقتی در انجمن خودمون این همه بر سر رسیدن به یک تعریف درست بحث میشه. نمیشه گفت که در کل دنیا هیچ کدام از صاحب نظران عکاسی تعاریف ویکیپدیا رو بررسی نکرده باشند.

(۲) جهانگیر عزیز لطف کن اگر منبعی در مورد پست قبلی خودت در مورد تفاوت های عکاسی خیابانی کلاسیک و مدرن داری ارائه کن. به نظرم صحبت هات منطقی هست و با گذشت زمان ممکن هست تغییرات در شیوه عکاسی کم کم تعاریف رو هم تغییر بده. ولی من تا حالا به هیچ منبعی که در این مورد خاص باشه برنخوردم.

(۳) لطفا دوستانی که تمایل به ادامه این بحث دارند لطف کنند و بدون ارائه نقل قول صریح از منبع معتبر مطلبی رو ذکر و نتیجه گیری نکنند. مگر اینکه ذکر کنند اون بخش از صحبت نظر شخصیشون هست. که خوانندگان این مباحث دچار برداشت های اشتباه از مطالب نشوند.

ممنون از همه دوستانی که در این بحث شرکت میکنند و دوستانی که ما رو تحمل میکنند

[saed_violin]

دروازه غار تهران

=========================
بنده چون در رشته عکاسی مستد اجتماعی زیر وارد نیستم برای همین وارد بحث و گفتگوی دوستان نمیشم
اما خوشحال میشدم اگر تاپیک جداگانه ای برای این گفتگوها بود
چون این تاپیک عکس های ما هست نه تاپیک بحث های ما
البته پیشنهاد و نظر شخصی بود

[Saeed Barikani]

سلام