عکاسی از حیات وحش Wild Life Photography

[Pooyan]

سلام اصغر جان؛

شكاري پست 2076 عقاب تالابي (Spotted Eagle) نابالغ است.

[Morteza Nemati]

سلام
کمرکلی بزرگ
اطراف جنگل ارسنجان

با تشکر

[A_Maddah]

سلام
این عکس از اون عکس هاست که می گفتم عکاس حیات وحش گاهی باید مثل هفت تیر کشها باشد سریع عمل کنه:biggrin:
در حال عبور از کنار رودخانه در میان شاخه و برگها بود م یک لحظه حضور این اگرت را بالای سرم حس کردم و تمام.بهش گفتم تو فکر کردی بهمین راحتیها از دست عامو اسد در میری:biggrin:(این قسمت را با لهجه آبادانی بخوانید)
البته لازم به یادآوری است که نه من مثل هفت تیر کشها سریع هستم و نه لنزم سریع است:biggrin:فقط کمی تو آبادان دور زدیم و کمی هم آب شط خوردم.:biggrin:
این شات اصلی و بدون کراپ است.عکس اگزیف دارد.
پایدار باشید
یاحق

[M.Kazemi]

سلام
لک لک
مکان اطراف رامهرمز - خوزستان

[yasin-m]

عامو اسد فکر بال این اگرت هم میکردی !
[IMG]http://img4.*******.info/files/1kgi9nxfz955mf8guy21.jpg[/IMG]

[A_Maddah]

سلام عامو یاسین
ممنون بابت نظرت.عامو یاسین لطف این عکس به این بود که تک شات بود وجا دادن اگرت به اون بزرگی در کادر بدون انکه قسمتی از بدن اگرت خارج از کادر قرار بگیره اونم در فاصله کانونی500م م.
مگرنه عامو یاسین خودت بهتر می دونی اضافه کردن کادر ,کار بسیار ساده ای است.
دوستانی که از پرندگان در آسمان هنگام پرواز عکس می گیرند بهتر از من می دانندکه قرار دادن سوژه در حال پرواز در وسط کادر کمی مشکل است.بخصوص که سوژه نزدیک هم باشد و شما بخواهید در فاصله کانونی بالا از سوژه عکس بگیرید.و این مشکل دوچندان خواهد شد زمانی که پرنده از پرندگان سریع پرواز باشد.البته اگرت جزء این نوع پرندگان قرار نمی گیرد.
حالا چرا باید سعی کرد سوژه وسط کادرباشد؟
علت همانطور که می دانیدهم برای کادر بندی مناسبتر است و هم وضوح عکس در مرکز کادر بیشتر است .هرچه سوژه به گوشه های کادر نزدیکتر شود وضوح پایین تر می اید.

یک آف تاپیک آبادانی دیگر.(البته با عرض پوزش نمی دانم چرا امروز به آبادان پیله کردم)
عامو یاسین
کادر رو ولش, سرعت عمل رو بچسب.
همیشه شاد باشید وخندان
پایدار باشید
یا حق

[Pooyan]

سلام؛

سنقر تالابي

150-500@500mm-F8-Iso200-1/500s

عكاسي از اين پرنده داستان جالبي دارد. من و اصغر داشتيم از ميانكاله بر مي‌گشتيم. تازه زاغه مرز را به سمت جاده بهشهر خارج شده بوديم كه اين پرنده را بالاي سر خود ديديم (حدود ساعت 2:30 تا 3 بعد از ظهر) كه دقيقا در امتداد جاده چرخ مي‌خورد. تقريبا يك ربعي ما رو مشغول خودش كرده بود و مجبور شديم به خاطرش چندتا دور در جاي آرتيستي بزنيم و نزديك بود دو سه بار بريم زير كاميون. بسته به جهت حركت ماشين و پرنده هي دوربين رو دست به دست مي‌كرديم (الان ياد فيلمهاي وسترن و چپق كشيدن سرخپوستها افتادم) خلاصه بعد از يك ربع، 20 دقيقه رفت و وسط يك زمين كشاورزي نشت. بعد از اون بلافاصله يكي ديگر هم نزديكي اولي نشست.
خواستيم با ماشين بزنيم به دل زمين كشاورزي كه اصغر من رو به ياد 3-4 ساعت تراژدي نئور انداخت و به كل پشيمان شديم.

150-500@500mm-F8-Iso200,+2EV-1/250s

عكس اول توي حالت دستي نورسنجي و عكس دوم توي مدل تقدم ديافراگم با جبران نوردهي (فعلا دارم سعي و خطا مي كنم) حالا سوالم اينه توي اينچنين حالاتي (مخصوصا در زمانهاي غيرايده آل براي عكاسي) كه اختلاف DR سوژه و آسمان زياد است و به راحتي نورسنجي با مشكل مواجه مي شود كدوم نسخه دقيق تر و سريعتر است. استفاده از Evaluative Metering و جبران نوردهي و يا Spot Metering و جبران نوردهي. من خودم با توجه به اختلاف DR سوژه و پس زمينه از Eval. Metering و جبران نوردهي به سمت پس زمينه استفاده مي كنم (يعني اگر پس زمينه روشن تر بود جبران نوردهي مثبت و اگر تيره تر بود جبران نوردهي منفي) ميزان آن هم بسته به مساحتي كه سوژه از كادر اشغال مي‌كند و نيز اختلاف DR قسمتهاي مختلف بدن پرنده جهت حفظ بيشتر جزئيات دارد. آيا نسخه مناسبتري مي توان پيچيد؟

[Kasra.H]

سلام
کمرکلی بزرگ
اطراف جنگل ارسنجان

با تشکر

جناب نعمتي سلام

عكس زيبايي از كمر كولي گرفتيد ممنون از به اشتراك گذاري آن. به نظر ميرسد پرنده در حال خوردن مايع سفيد رنگي است . آيا اين آب است؟ يا مايع ديگري است؟ موفق باشيد

[M.Mobin]

7D+sigma 150-500
f/8-1/800sec-iso200-500mm
سد طرق
(اسم پرنده رو نمی دونم)

با تشکر از دوستانی عکسهای زیباشون رو در اینجا به اشتراک میگذارند و دوستانشون رو هم در دیدن این آثار زیبا شریک میکنن.

همچنین یه تشکر ویژه هم از اسد خان بابت عکس اگرت!
کسانی که این لنز رو دارن حتما میدونن که گرفتن همچین عکسی از یه سوژه در حال پرواز اون هم در فوکال لنت 500 کار بسیار سختی هست.

[Pooyan]

(اسم پرنده رو نمی دونم)

چكاوك شاخدار


------------------------------------------------------------------------------------

گزارش خبری مهر/
آخرین میهمانی تنها درنای ایرانی الاصل سیبری
خبرگزاری مهر- گروه اجتماعی: آخرین درنای ایرانی الاصل سیبری که در حال انقراض است در حالی برای گذران فصل سرما به مازندران آمده که کارشناسان معتقدند شاید این آخرین حضور اینگونه نادر حیوانی در آسمان ایران باشد.

به گزارش خبرنگار مهر، تنها درنای به جا مانده از دسته ایرانی این پرنده در حالی از سوی یکی از اعضای تشکل غیر دولتی "انجمن حمایت از درنای سیبری" مشاهده شده که یک پرنده شناس نسبت به طول حیات این تک پرنده بی جفت به شدت ابراز نگرانی کرد و گفت: درنای سیبری بجا مانده یکی از چهارگونه در معرض خطر ایران است که شاید دیگر در سرزمینمان دیده نشود.

پرویز بختیاری به خبرنگار مهر گفت: وضعیت این چهارگونه آنچنان بحرانی است که نیاز به توضیح ندارد و همین که بدانیم تنها یک درنا از دسته درنای سیبری که به ایران می آمدند زنده مانده است توانسته ایم عمق این فاجعه را درک کنیم. وضعیت این گونه های در خطر آنقدر بحرانی است که احتمالا به زودی از بین خواهند رفت و البته باید فکر اساسی در این زمینه کرد.

با این حال احمدپور فارغ التحصیل رشته محیط زیست و از اعضای تشکل غیر دولتی انجمن حمایت از درنای سیبری که از اولین بینندگان درنای سیبری در منطقه بوده در این باره گفت: این درنای نر تنها بازمانده جمعیت درنای سیبری است که در گذشته نه چندان دور 16 قطعه از آن در ایران شمارش می شد و در روز شنبه 28 آذرماه امسال در بعد از ظهری بارانی پروازکنان در آسمان تالاب شهرستان سرخرود واقع در شمال ایران دیده شده است.

با این حال بختیاری ادامه داد: تنها دلخوشی علاقمندان به پرندگان درباره درنای سیبری این است که یک دسته از این پرنده که به چین مهاجرت می کند هنوز زنده اند. با این حال دولت چین در زیستگاه بالا دست این دسته سدی احداث کرده که حیات این گونه حیوانی در حال خطر را به شدت کاهش می دهد.

این روایت غمناک از آخرین میهمانی آخرین بازمانده نسل درناهای ایرانی آنچنان تکان دهنده است که این کارشناس محیط زیست را در گفتگو با مهر به تاسف می اندازد.
سه دسته درنای سیبری در دنیا وجود دارد که به سه منطقه مختلف جهان مهاجرت می کنند. گروهی از منطقه "کنوات سیبری" به سمت مناطق جنوبی مهاجرت می کنند که شامل ایران، هندوستان و چین می شود.

با این حال تنها تعدادی از گروهی که به چین مهاجرت می کنند باقی مانده اند اما از تعداد آنها دارد کاسته می شود. از دسته ایرانی تنها یک پرنده مانده و دسته ای که به هند می رفت اما به طور کامل از بین رفته اند.

بختیاری در مورد دسته های درنای سیبری مهاجرت کننده به هندوستان افزود: این پرندگان به کشورهای مشترک المنافع مهاجرت می کردند (افغانستان، پاکستان، هند) و در اصل زیستگاهشان پارک ملی "که اولادو" در هند بود که البته به دلیل ناامنی و وقوع جنگ این منطقه در سال 1992 کاملا منقرض شدند.

این مدرس پرنده شناسی شکار پرندگان در کشورهای مشترک المنافع را به دلیل مشکل تامین غذا یکی از علل اصلی نابودی این دسته کمیاب در منطقه دانست و گفت: با این حال دسته ایرانی این گونه که یکی یکی از بین رفتند الان به یک عدد رسیده و اگر مهاجرتش به مازندران درست باشد آخرین فرصتها برای مشاهده این پرنده زیباست و شاید این آخرین روزهای حیاتش در ایران باشد.

این کارشناس محیط زیست همچنین به زمان مهاجرت درنای سیبری به ایران اشاره کرد و گفت: درنای سیبری در روزهای آخر پائیز به ایران می آید و در میانه اسفند ماه به سمت شمال (منطقه سرد سیبری) باز می گردد. با این حال امیدورایم سازمانهای حامی پرندگان و همین طور دستگاههای مسئول، حیات این تنها بازمانده درنای سیبری را تضمین کنند و با پرورش جوجه از تخمهای زاده شده در اسارت و باغ وحشها برای ازاد سازی در طبیعت استفاده کنند.

درنا پرنده ای منحصر به فرد است که در زندگی اش شیوه تک همسری را برگزیده و بعد از مرگ همسر هرگز جفتی اختیار نمی کند. کارشناسان معتقدند یکی از علل انقراض این گونه محجوب پرنده همین اختیار نکردن همسر است که باعث تخمگذاری اندک و در نتیجه کاهش تعداد این پرنده در جهان شده است.