Fujifilm X-E3, 18-55mm F2.8-4
در مورد پست 805
به نظر بنده عکس فاقد ارزش برای این تاپیک است،شاید تاپیک اسنپ شات مناسب تر باشد.
کادر بندی، حالت سوژه و موارد اینچنینی که یک ثبت مناسب این تاپیک را با یک اسنپ شات متفاوت می کند.
ویرایش توسط M.Nouri : Sunday 12 February 2012 در ساعت 23:01
اینم کار من.
البته اولین کار من تو این سبک.
خوشحال میشم دوستان ایرادات کار رو بفرمایند.لنز 105 ماکرو نیکون
پشت این پنجره جز هیچ بزرگ ، هیچ نیست!
canon Eos 6D +canon ef 17-40 f4 L+ canon ef 50 f1.8 stm+canon ef 100mm f2.8 L macro+ avanar 135 f2.8+ zenitar 50mm f2
بنظر بنده پست 809 قابل قبول تر است.زیرا حداقل میتوان با حس کودکانه ی سوژه ارتباط برقرار کرد.
موضوع این است که وقتی اینطور در مورد عکسی اظهار نظر میشود، یعنی مشکلات کلیست.
مثلا نمیشود بگوییم که اگر سوژه را در یک سوم قرار بدهید، ثبت خوبی میشود یا اگر فلان کار انجام شود این ثبت عالی میشود.
باز هم به توصیه همیشگی و قدیمی بازمیگردیم: "عکس خوب دیدن"
سلام
ماشالله، کودک تپل، خوش اخلاق و بامزه ای است ! خدا حفظش کند.
اما عکس خوبی نیست. مشکل اصلی فوکوس چشمان است.
برای شروع از نور پنجره، و یکی دو تا ملافه سفید استفاده کنید (به عنوان زیر انداز و فون یا پس زمینه )
به نظرم در شروع هر کاری، هرچه تعداد پارامترها کمتر باشد، شرایط را بهتر میتوان مدیریت کرد. سپس با اضافه شدن تجربه موارد اضافی ( رنگ لباس، رنگ پس زمینه، نور فلاش و ...) به راحتی و با آگاهی میتواند به صحنه اضافه شود.
وقتی در مورد عکسی یک نظر انتقادی صریح میشنویم، نیازی نیست که حتما از منتقد بپرسیم که چرا چنین نظری داده است و یا چرا عکس من، بیارزش است.
این ضربه احساسی باید منجر به جستجو ذهنی مان گردد و سعی کنیم خود علت را بیابیم. با دیدن عکسهای دیگران؟ با خواندن نظرات دیگران در مورد عکسهای دیگر؟ با مقایسه عکسهای خود با عکسهای دیگران؟ و یا روشهای دیگر
جویایی علت نظر منتقد، نباید اولین مرحله این فرآیند باشد.
قدر این ضربه احساسی و نظر صریح دوستان را بدانید که کیمیایی است برای خود.
سلام
در مورد پست 801 بردیا عزیز
در مورد کچلایت مقاله زیر را بخوانید:
RetouchPRO Tutorials
کمی با کادر مشکل دارم! وقتی دستهای سوژه تا این اندازه پیداست چشم به دنبال تکلیف باقی آنها میکاود. پس به نظر من کمی باید بیشتر کراپ کرد.
نورپردازی برای این کودک عالی و مناسب است. فقط بردیا جان حدس می زنم برای وفادار بودن به همان قاعده "دو استاپ بیشاز حداکثر گشادگی!" f5.0 گرفتهاید که موهای سوژه بلر شده است. به خدا قسم f8 , f11 که سهل است اگر f16 هم بگیرید شارپنس آزارتان میدهد آن هم با اندازه سفارشهای مشتری! البته من هم گاهی هوسی دیاف باز میگیرم و اصولاً آیه نیامده که همیشه همهجای سوژه فوکوس باشد اما رنج اصلی کار در آتلیه f8 تا f16 است و من هم این رنج را اختراع نکردهام...بازتر نمیگیرند تا مشکل فوق پیش نیاید...بستهتر هم برای جلوگیری از دیفراکشن نمیگیرند (البته تمام این ارقام تنها در سیستم 35mm کار میکنند و الا در مدیومفرمت همهچیز فرق می کند)
یک کوچولوترهم اگر نگاه سوژه رو به داخل کادر می بود سفیدی چشم وضعیت بهتری داشت.
یک نکته کلی در مورد دستهای سوژه...حتی وقتی مقدار کمی از بازو پیداست. معمولاً از سوژه میخواهم تا دستهای خود را به جای این که بلاتکلیف باشد یا روی قسمتهای پایین پا (ران) گداشته شود، روی قسمت بالایی و بالاترین قسمت ران بگدارد. امتحان کنید! فرم شانه و بازو و در نهایت کامپوزیشن شما حتی در یک پرتره بسته بسیار دلپذیرتر خواهد بود.
پست شماره 810:
جناب خادمی، عکس شما تنها چیزهای خوبی که دارد یک کودک بسیار بامزه است و یک کامپوزیشن خوب! نوردهی و فوکوس و رنگ و باقی مسائل خوب نیستند.
برای عکاسی از بچهها تجهیزات عجیبغریبی لازم نیست...با دو فلاش قدیمی که توسط فتوسل به سقف تاباندهاید یک محیط مطمئن میتوان جورکرد که بچه آزادانه راه برود و شما هم مثلاً بدون لزوم چک کردن نوردهی با خیال راحت با مثلاً f5.6 پشتسرهم عکس بگیرید. (چون دیگر فاصله دوربین از سوژه یا زاویه عکاسی شما شرایط نور را تغییر نمیدهد).