اولترا وایدی برای تمام فصول

[MahBaz]

بنده هم دیافراگم بازتر رو ترجیح میدم چون لرزشگیر در لنز های واید کاربرد کمتری داره،البته وجود لرزشگیر در شرایط نوری ضعیف که بخوایم از ایزو 100 استفاده کنیم واقعا کمک کننده هست.


اما نکته بعدی اینکه واقعا تعجب کردم که از دیافراگم بازی مثل 1.4 برای عکاسی منظره و معماری یاد کردید،هر چند شاید بشه چنین کاری کرد اما همه میدونن که بهترین دیافراگم ،دیافراگم بسته هست، به دو دلیل:

1- محدوده فوکوس و وضوح بیشتر
2- شارپنس لنز ها در دیافراگم های بسته(بسته به لنز متفاوت هست معمولا دیافراگم 8تا 11) بیشتر هست.

که برای عکاسی منظره و معماری از واجبات هست مگر اینکه هدف عکاسی شب باشه و در کنارش منظره یا معماری

[DELL]

درود،

مطمئن باشید اگه 35-16 لرزشگیر نداشتند هیچ اتفاقی نمیفتاد همون طوری که لنزهایی هستند مثل 40-17 کنون که لرزشگیر نداشتند تازه f/4 هم هست. آیا بدون وجود لرزشگیر این لنز بلا استفاده بود؟ آیا عکسهای خوبی با این لنز گرفته نشدند؟ وجود لرزشگیر در لنزهای اولترا واید بیشتر برای بازار گرمی و افزایش قیمت محصول هست وگرنه چه مفهومی داره که لنزی که اولترا واید هست که 20 میلیمتر هم در این رده قرار داره و حتی f/1.4 هست حتی روی دست شارپترین عکسها رو تحویل شما خواهد داد.

وجود لرزشگیر در لنزهایی مثل 70-24 احساس میشد اونم نه در تمام فوکالها که نیکون در ورژن جدیدش اینو اعمال کرد یا تامرون 70-24 که از اول هم لرزشگیر داشت. یا وجود لرزشگیر در لنزهای ماکرو و تله فتو از ملزومات هست وگرنه باز هم عرض میکنم که وجود لرزشگیر در لنزهای اولترا واید کاملا بی معنیه.

بنده 2 ساله با توکینای 16-11 روی سنسور کراپدار عکاسی میکنم چه در روز و چه در شب یادم نمی یاد که عکسی گرفتته باشم و تو اون عکس احساس نیاز به لرزشگیر داشته باشم.

دوست عزیز وقتی فوکوس شما بینهایت هست میتونید با f/1.4 هم از مناظر عکس بگیرید.

برداشت من اینه که شما تجربه عکاسی با لنزهای اولترا واید رو نداشتید که با عرایض بنده مخالفت کردید.

جسارتا چند نکته عرض کنم ، یکی اینکه در عکاسی منظره برای دسترسی به حداکثر شارپنس و عمق میدان عموما از اپرچر های بسته یعنی اف 8 به بالا استفاده می شود . همانطور که در پست قبلی هم عرض کردم وجود لرزشگیر این امکان را به عکاس می دهد که بدون باز کردن روزنه از ایزوی پایین تری برای عکاسی استفاده کند . این یک مزیت بسیار عالی برای عکاسان است در مکان هایی که حمل سه پایه در آنها ممکن نیست.
نکته دیگر این که روزنه باز در لنز های واید عموما برای عکاسی از آسمان شب قرار داده شده و زیاد منطقی نیست که برای عکاسی منظره از بازترین روزنه که معمولا سافت ترین حالت لنز است استفاده شود.
یک نکته دیگر این است که کسی نگفته 17-40 چون لرزشگیر ندارد عکس های بدی می گیرد. اما قطعا لنزی که تکنولوژی ساخت آن متعلق به سال 2003 است با لنزی مانند 16-35 اف4 و 15-30 اف2.8 که سال 2014 معرفی شده اند تفاوت های چشمگیری دارد که دور از نظر کاربران نخواهد ماند. لرزشگیر هم یکی از همین امکانات است که به مرور زمان با پیشرفت فناوری استفاده از آن اقتصادی و ممکن شده است. لذا جلوی پیشرفت فناوری را نمی شود گرفت و یا در مقابل آن جبهه گرفت و گفت چون من استفاده نمی کنم اصلا به درد نمی خورد و وجود آن بی معنی است !

ارادت

اگر بدنه كنون داريد و استفاده عمومي در عكاسي داريد 16-35 f/4 كنون كه بهترين لنز كنون در اين رنج هست را تهيه بفرماييد. اگر اپچر بازتر نياز داريد منتظر 16-35 2.8 iii بمايند.
برندهاي third party مشكلات مخصوص به خودشان را دارند. پولتان را خرج شركتهايي غير اصلي نكنيد. از اتوفوكوس گرفته تا كيفيت ساخت و كوتينگ و افت قيمت و فروش دست دوم و ... البته لنز 20 1.4 زيگما به دليل خاص بودن بسيار وسوسه كننده است! ولي هميشه احتمال ارايه لنز مشابه توسط كنون مي رود.

جسارتا این صحبت شاید 10 سال قبل درست به نظر می رسید اما امروز با وجود لنز های زیادی که شرکت هایی مثل تامرون - سیگما - توکینا تولید کرده اند کاملا اثبات شده که توانایی این شرکت ها در تولید لنز با کیفیت به هیچ وجه کمتر از شرکت های اصلی نیست . مثال های آن فراوان هستند از 11-16 توکینا گرفته تا 150-600 سیگما و همین 15-30 تامرون . سری آرت سیگما که کلا جلد دیگری ازین داستان است

[lamagra]

از لرزشگیر میتونید بگذرید.با لنز بدون لرزشگیر به راحتی میتونید با سرعت شاتر برابر فوکال بر روی دست عکسهای شارپ بگیرید که البته برای کار حرفه ای و جدی یا حساس قطعا این کار رو نخواهید کرد و از سه پایه استفاده میکنید.
فرض بکنید اصلا بتونید روی 1/5 ثانیه دستهاتون رو ثابت بکنید و اصلا ثابت ترین دستهای دنیا رو داشته باشید! یک نسیم ساده و کمترین حرکت سوژه خصوصا در طبیعت! مثلا حرکت شاخه های درختان و اصولا کلیه عناصر به ظاهر ثابت اما متحرک طبیعی عکس رو خراب میکنه.در عکاسی معماری هم چنین مسائلی ممکنه پیش بیاد....پرچمها،پرده ها،کابلهای مهار کننده پلها و کلی المان دیگه...وقتی قراره کار حرفه ای بکنید جای ریسک ندارید و زحمات رو باید متحمل بشید.حالا اگر اون زحمت حمل یه سه پایه 3 کیلویی باشه که البته چیز خاصی هم نیست.برای کار تفننی اوضاع فرق میکنه.
20مم در کل به نظرم لنز بسیار جذابی است.خصوصا اینکه در صورت لزوم میتونید فیلتر هم استفاده بکنید.دیافراگم بسیار گشوده اون هم دستتون رو برای عکاسی نجومی خیلی بازتر میکنه،اما اف 1.4 در معماری دقیقا نمیدونم چه کاربردی ممکنه داشته باشه و البته تخصص من هم نیست.
از طرفی 30-15 تامرون از 20 و بعد از اون اعوجاج بسیار کمی داره و طبق تستها از 18مم به این طرف از 28-16 توکینا هم کم اعوجاج تره و از نظر اعوجاج که در عکاسی معماری مهمه برتری با این لنزه.سایر موارد مربوط به کیفیت اپتیکی هم طبق بررسی ها عالی است.به نظرم یک نگاهی بهش بندازید.
البته این رو بگم که خودم هر دو رو میخریدم.چون در نهایت هیچ کدام نمیتونه دقیقا جای دیگری رو بگیره.اگر فقط یک لنز میتونید بخرید نظر من با 30-15 تامرون است.لرزشگیر هم داره

[DELL]

از لرزشگیر میتونید بگذرید.با لنز بدون لرزشگیر به راحتی میتونید با سرعت شاتر برابر فوکال بر روی دست عکسهای شارپ بگیرید که البته برای کار حرفه ای و جدی یا حساس قطعا این کار رو نخواهید کرد و از سه پایه استفاده میکنید.
فرض بکنید اصلا بتونید روی 1/5 ثانیه دستهاتون رو ثابت بکنید و اصلا ثابت ترین دستهای دنیا رو داشته باشید! یک نسیم ساده و کمترین حرکت سوژه خصوصا در طبیعت! مثلا حرکت شاخه های درختان و اصولا کلیه عناصر به ظاهر ثابت اما متحرک طبیعی عکس رو خراب میکنه.در عکاسی معماری هم چنین مسائلی ممکنه پیش بیاد....پرچمها،پرده ها،کابلهای مهار کننده پلها و کلی المان دیگه...وقتی قراره کار حرفه ای بکنید جای ریسک ندارید و زحمات رو باید متحمل بشید.حالا اگر اون زحمت حمل یه سه پایه 3 کیلویی باشه که البته چیز خاصی هم نیست.برای کار تفننی اوضاع فرق میکنه.
20مم در کل به نظرم لنز بسیار جذابی است.خصوصا اینکه در صورت لزوم میتونید فیلتر هم استفاده بکنید.دیافراگم بسیار گشوده اون هم دستتون رو برای عکاسی نجومی خیلی بازتر میکنه،اما اف 1.4 در معماری دقیقا نمیدونم چه کاربردی ممکنه داشته باشه و البته تخصص من هم نیست.
از طرفی 30-15 سیگما از 20 و بعد از اون اعوجاج بسیار کمی داره و طبق تستها از 18مم به این طرف از 28-16 توکینا هم کم اعوجاج تره و از نظر اعوجاج که در عکاسی معماری مهمه برتری با این لنزه.سایر موارد مربوط به کیفیت اپتیکی هم طبق بررسی ها عالی است.به نظرم یک نگاهی بهش بندازید.
البته این رو بگم که خودم هر دو رو میخریدم.چون در نهایت هیچ کدام نمیتونه دقیقا جای دیگری رو بگیره.اگر فقط یک لنز میتونید بخرید نظر من با 30-15 سیگما است.لرزشگیر هم داره

در خیلی مکان ها خصوصا مکان های تاریخی هست که اجازه برقرار کردن سه پایه به عکاسان داده نمی شود. در عکاسی معماری هم که اصولا لرزش سوژه نداریم لذا بحث حرکت سوژه در عکاسی منظره و معماری خیلی مطرح نیست.

15-30 تامرون فکر میکنم منظور شما بوده که سهوا سیگما نوشته اید ، نسخه سیگما فکر میکنم لرزشگیر ندارد

[lamagra]

در خیلی مکان ها خصوصا مکان های تاریخی هست که اجازه برقرار کردن سه پایه به عکاسان داده نمی شود. در عکاسی معماری هم که اصولا لرزش سوژه نداریم لذا بحث حرکت سوژه در عکاسی منظره و معماری خیلی مطرح نیست.

15-30 تامرون فکر میکنم منظور شما بوده که سهوا سیگما نوشته اید ، نسخه سیگما فکر میکنم لرزشگیر ندارد

وقتی طرف قرارداد سازمانهای مربوط به همان تشکیلات باشید این اجازه ها رو بهتون میدن.بارها دیدم که عکاسان طرف قرار داد این سازمانها در موزه ها و مکانهای تاریخی از سه پایه و فلاش و...استفاده میکنند و همراه و خدمه هم در اختیارشون گذاشتند.
در بحث طبیعت سرعت خیلی پایین و اصرار به عکس گرفتن عکس روی دست به نظر من کاملا منتفی است چون با یک نسیم 1 کیلومتر بر ساعتی عکس شما خراب میشه.در معماری هم اینطور نیست که همیشه المانها ثابت باشند.خصوصا وقتی کار بیرونی باشه.در معماری داخلی شاید بهتر بشه روی شرایط کنترل داشت.اما بیرون خیر،عکاس حرفه ای یا جدی نباید این ریسک ها رو بکنه به نظرم.

بله درسته الان اصلاح میکنم.

[Nima Sadigh]

جسارتا این صحبت شاید 10 سال قبل درست به نظر می رسید اما امروز با وجود لنز های زیادی که شرکت هایی مثل تامرون - سیگما - توکینا تولید کرده اند کاملا اثبات شده که توانایی این شرکت ها در تولید لنز با کیفیت به هیچ وجه کمتر از شرکت های اصلی نیست . مثال های آن فراوان هستند از 11-16 توکینا گرفته تا 150-600 سیگما و همین 15-30 تامرون . سری آرت سیگما که کلا جلد دیگری ازین داستان است

سلام
شنيدن واقعيات معمولا تلخ هست. اين كمپاني ها(سيگما تمرون توكينا و ...) حق امتيازي از كمپاني اصلي در مواردي همچون فوكوس ندارند و اين شركتها با مهندسي معكوس و كپي كاري يك سيستم از خود ابداع مي كنند و به مشتري مي فروشند.

اين صحبتها به كنار بهتر است برگرديم روي واقعياتي كه در عمل و مستقيما روي خروجي عكسهايمان تاثير دارد.
اولين مورد درباره سري آرت سيگما هست كه اگر اشتباه نكنم تمام لنزهاي ارايه شده تا حدودي داراي مشكل مطمئن نبودن اتوفوكوس هستند( به بررسي digital picture ،lenstip و cameralabs مراجعه فرماييد). در مورد 20 ميليمتري آرت ظاهرا شرايط بهتر از ديگر لنزهاي آرت هست ولي خوب كاملا هم قابل اطمينان نيست. سايت لنزتيپ از عدم يكنواختي اتوفوكوس اين لنز روي بدنه هاي قديمي مثل 50d خبر داده است در حالي كه روي 5diii خوب بوده است. cameralabs هم بر روي d810 مشكلاتي ديده كه جزيياتشون را خودتان مطالعه بفرماييد:

In the field I had more occasions where phase-detect AF did not lock correctly on target than I normally encounter. It seemed to be a spurious error and I couldn't find a clear pattern. But it was pretty annoying that I had to check each and every shot for correctly acquired auto-focus. Therefore I did another series of 100 specific test-shots at f1.4 on various natural targets at good light and found 75% to be in very good focus, 20% a bit off visible only at 100% magnification, and 5% real outliers visible even at only 25% magnification. Again this experience was when using the lens on my Nikon D810 - your mileage may vary on other bodies and brands.

دومين مورد درباره لنز 15-30 تمرون هست كه در اين لنز هم عدم يكنواختي نسبتا خوبي! در زمينه اتوفوكوس مشاهد مي گردد:

AF-Accuracy.jpg
*عكس هاي بالا كراپ 100 درصد با 5d iii هستند.
Tamron 15-30mm f/2.8 Di VC USD Lens Review

اين مشكلات در دوربينهاي با مگاپيكسل بالاتر بيشتر خودش را نشان دهند بنابراين بهتر است با يك آينده نگري ساده با كمي افزايش بودجه، لنزهاي شركتهاي اصلي را بخريم و به شكل سرمايه گذاري به اين قضيه نگاه كنيم. مگر در مواردي كه لنز مشابه وجود ندارد و ما احتياج شديد و فوري به لنز مذكور داريم.

سيگما 20 ميليمتري در راست و 15-30 تمرون در چپ:
Group_Sigma20f1-4Art_90328.jpg

در انتها اشاره اي به لنز توكينا 11-16 داشته باشم كه مشكل شديد فلر در آن زبانزد خاص و عام هست و در مدلهاي جديدتر آن هم بهبود چنداني ديده نمي شود. كمپاني هايي همچون توكينا و ساميانگ به حدي از تكنولوژي نرسيده اند كه بتوانند با فلر و گوستينگ(flare & ghosting) مقابله نمايند.

[ata_m3]

جسارتا چند نکته عرض کنم ، یکی اینکه در عکاسی منظره برای دسترسی به حداکثر شارپنس و عمق میدان عموما از اپرچر های بسته یعنی اف 8 به بالا استفاده می شود . همانطور که در پست قبلی هم عرض کردم وجود لرزشگیر این امکان را به عکاس می دهد که بدون باز کردن روزنه از ایزوی پایین تری برای عکاسی استفاده کند . این یک مزیت بسیار عالی برای عکاسان است در مکان هایی که حمل سه پایه در آنها ممکن نیست.
نکته دیگر این که روزنه باز در لنز های واید عموما برای عکاسی از آسمان شب قرار داده شده و زیاد منطقی نیست که برای عکاسی منظره از بازترین روزنه که معمولا سافت ترین حالت لنز است استفاده شود.
یک نکته دیگر این است که کسی نگفته 17-40 چون لرزشگیر ندارد عکس های بدی می گیرد. اما قطعا لنزی که تکنولوژی ساخت آن متعلق به سال 2003 است با لنزی مانند 16-35 اف4 و 15-30 اف2.8 که سال 2014 معرفی شده اند تفاوت های چشمگیری دارد که دور از نظر کاربران نخواهد ماند. لرزشگیر هم یکی از همین امکانات است که به مرور زمان با پیشرفت فناوری استفاده از آن اقتصادی و ممکن شده است. لذا جلوی پیشرفت فناوری را نمی شود گرفت و یا در مقابل آن جبهه گرفت و گفت چون من استفاده نمی کنم اصلا به درد نمی خورد و وجود آن بی معنی است !

ارادت

درود،

دوست عزیز فلسفه وجود اپرچر باز در لنزهای اولترا واید شارپ بودن این لنزها در دیافراگمهای مذکور برای عکاسی شب هست و این عموما یک قانون کلی هست که ماکزیمم شارپنس اغلب لنزها بین دیافهای 5.6 تا 11 هست اما در مورد لنزهای اولترا اونم با اپرچر باز خیر چون این لنزها به خاطر اپرچر باز خریداری میشوند و اگر قرار باشد که لنز مذکور در بازترین حالت اپرچر شارپ نباشد آن وقت به چه دردی میخورد.

از قضا این اپرچر باز به درد فضاهای داخلی و عکاسی معماری هم میخورد چرا که بدون افزایش ایزو، و باز کردن اپرچر سرعت شاتر مناسب رو خواهید داشت که نتیجه اش عکسی شارپ و بودن لرزش هست حتی بدون وجود سه پایه.

قانونی کلی در عکاسی منظره وجود ندارد همان طور که در سایر ژانرهای عکاسی هم قانونی کلی و حساب دودوتا چهار تا وجود ندارد که حتما حتما باید از آن قانون پیروی کرد. عکاس مجاز هست که بعضی وقتها قانونها رو بشکنه و چه بسا شکستن این قانونها منجر به عکسهای بهتر هم بشه. شما می تونید حتی با اپرچر 1.4 عسکهای بسیار عالی بگیرید مهم نقطه فوکوس شماست که در بینهایت باشه.

در مورد استفاده از تکنولوژی به روز، وقتی نیازی به وجود آن حس نمیشود بودنش چه معنی میتونه داشته باشه؟ سالیان سال هست که عکاسان طبیعت با لنزهای واید و اولترا عکاسی منظره و شب و ... غیره کرده اند. آیا تفاوتی در عکسهای با لرزشگیر و بدون لرزشگیر مشاهده میشود؟ دلیلش وجود همان اپرچر باز هست. اگه لنزی اپرچر باز نداشته باشه بله صحبت شما صحیح و منطقی هست چه بسا که احتیاج به سه پایه هم داشته باشید اما وقتی بحث اپرچر باز میشود که مهمترین فاکتور هر لنزی هست و اصولا قیمت لنز هم عمدتا بر اساس میزان گشودگی این عامل تعیین میشود، خیر.

[DELL]

درود،

دوست عزیز فلسفه وجود اپرچر باز در لنزهای اولترا واید شارپ بودن این لنزها در دیافراگمهای مذکور برای عکاسی شب هست و این عموما یک قانون کلی هست که ماکزیمم شارپنس اغلب لنزها بین دیافهای 5.6 تا 11 هست اما در مورد لنزهای اولترا اونم با اپرچر باز خیر چون این لنزها به خاطر اپرچر باز خریداری میشوند و اگر قرار باشد که لنز مذکور در بازترین حالت اپرچر شارپ نباشد آن وقت به چه دردی میخورد.

از قضا این اپرچر باز به درد فضاهای داخلی و عکاسی معماری هم میخورد چرا که بدون افزایش ایزو، و باز کردن اپرچر سرعت شاتر مناسب رو خواهید داشت که نتیجه اش عکسی شارپ و بودن لرزش هست حتی بدون وجود سه پایه.

قانونی کلی در عکاسی منظره وجود ندارد همان طور که در سایر ژانرهای عکاسی هم قانونی کلی و حساب دودوتا چهار تا وجود ندارد که حتما حتما باید از آن قانون پیروی کرد. عکاس مجاز هست که بعضی وقتها قانونها رو بشکنه و چه بسا شکستن این قانونها منجر به عکسهای بهتر هم بشه. شما می تونید حتی با اپرچر 1.4 عسکهای بسیار عالی بگیرید مهم نقطه فوکوس شماست که در بینهایت باشه.

در مورد استفاده از تکنولوژی به روز، وقتی نیازی به وجود آن حس نمیشود بودنش چه معنی میتونه داشته باشه؟ سالیان سال هست که عکاسان طبیعت با لنزهای واید و اولترا عکاسی منظره و شب و ... غیره کرده اند. آیا تفاوتی در عکسهای با لرزشگیر و بدون لرزشگیر مشاهده میشود؟ دلیلش وجود همان اپرچر باز هست. اگه لنزی اپرچر باز نداشته باشه بله صحبت شما صحیح و منطقی هست چه بسا که احتیاج به سه پایه هم داشته باشید اما وقتی بحث اپرچر باز میشود که مهمترین فاکتور هر لنزی هست و اصولا قیمت لنز هم عمدتا بر اساس میزان گشودگی این عامل تعیین میشود، خیر.

این مطلب را ملاحظه بفرمایید

Some say that IS is not needed on wide angle lenses. I will agree that telephoto lenses are generally more improved by including IS, but I know that IS is important for wide angle lenses also.
While tripods are extremely important to me, I am not always able to make use of them. Certain active pursuits (including running, biking, long hikes, traveling, etc.) sometimes need to be done without the additional weight/bulk of a tripod. When you are not able to hold the camera steady enough for a sharp picture (for reasons including wind, tiredness, unstable footing, the shakes from stress & age, etc.), image stabilization can make the difference needed for sharp image capture.
For example, imagine that you are tired and out of breath because you just climbed a big mountain. The wind is always blowing strongly at the top of mountains and you of course need to use your 1-or-2-stop-light-reducing circular polarizer filter to really make the scene pop. With f/11 shutter speeds landing in the 1/15 to 1/30 range, higher ISO settings are needed for motion-free images. IS can allow these images to be captured at ISO 100, giving you the cleanest, sharpest images possible in those times where a tripod is not practical.
The same need may occur at the beach. Or, the situation may be only a low light issue. Perhaps you are shooting in a modestly-lit building where tripods and flash are not allowed or desired (such as a museum). Perhaps you are shooting a landscape scene after the sun has set. Perhaps you are walking around a big city at night. Or perhaps you simply want to maximize the quantity and variety of compositions you can get within a time constraint (such as during a sunset or your family's patience duration) without tripod setup slowing you down.
For those shooting handheld video, image stabilization is practically a must-have feature.
To me, IS is one of the most attractive features of this lens. The 16-35 L IS is, by far, the widest angle full frame image stabilized lens Canon makes as of announcement time, making it one of the most hand-holdable lenses Canon makes. How does a usably-sharp handheld 2.5 second exposure sound?

Canon EF 16-35mm f/4L IS USM Lens Review

[Amir Tavakoli]

سلام
چند نکته دیگه در مورد مزایای لرزشگیر در لنزهای واید!

- لرزشگیر برای فیلمبرداری برروی دست خیلی کمک کننده هست.
- با استفاده از فیلتر پلاریزه ، کاهش نور 1-2 استاپی رو خواهیم داشت. پس لرزشگیر برای جبران این کمبود نور میتونه کمک کننده باشه.
- لرزشگیر برای طولانی تر کردن زمان شاتر در عکسهای با تکنیک پنینگ میتونه موثر باشه.
- در محیط های کم نور و هنگامی که سه پایه همراهمون نیست ، لرزشگیر میتونه کمک کنه که از عمق میدان بیشتر و ایزوی کمتر بهره ببریم. درسته سوژه فریز نمیشه ولی حداقل احتمال فلو شدن عکسمون هم کمتر میشه! مزایای ایزوی کمتر و نویز کمتر و داینامیک رنج بیشتر برای ویرایش بهتر عکسها هم چیز کمی نیست. مخصوصا در زاویه های باز که نقاط تیره و روشن زیادی توی عکس داریم و نورسنجی سخت میشه و شاید مجبور به ویرایش بیشتری جهت اصلاح عکس داشته باشیم.


و البته من هیچ اصراری ندارم که بگم لرزشگیر در فوکال های پایین خوبه!
من خودم از عکاسی توی شب از خیابونها لذت میبرم! و لرزشگیر رو حداقل برای خودم خیلی مفید میدونم.

pic01.jpg

DSC_0150.jpg

[Nima Sadigh]

این مطلب را ملاحظه بفرمایید

Some say that IS is not needed on wide angle lenses. I will agree that telephoto lenses are generally more improved by including IS, but I know that IS is important for wide angle lenses also.
While tripods are extremely important to me, I am not always able to make use of them. Certain active pursuits (including running, biking, long hikes, traveling, etc.) sometimes need to be done without the additional weight/bulk of a tripod. When you are not able to hold the camera steady enough for a sharp picture (for reasons including wind, tiredness, unstable footing, the shakes from stress & age, etc.), image stabilization can make the difference needed for sharp image capture.
For example, imagine that you are tired and out of breath because you just climbed a big mountain. The wind is always blowing strongly at the top of mountains and you of course need to use your 1-or-2-stop-light-reducing circular polarizer filter to really make the scene pop. With f/11 shutter speeds landing in the 1/15 to 1/30 range, higher ISO settings are needed for motion-free images. IS can allow these images to be captured at ISO 100, giving you the cleanest, sharpest images possible in those times where a tripod is not practical.
The same need may occur at the beach. Or, the situation may be only a low light issue. Perhaps you are shooting in a modestly-lit building where tripods and flash are not allowed or desired (such as a museum). Perhaps you are shooting a landscape scene after the sun has set. Perhaps you are walking around a big city at night. Or perhaps you simply want to maximize the quantity and variety of compositions you can get within a time constraint (such as during a sunset or your family's patience duration) without tripod setup slowing you down.
For those shooting handheld video, image stabilization is practically a must-have feature.
To me, IS is one of the most attractive features of this lens. The 16-35 L IS is, by far, the widest angle full frame image stabilized lens Canon makes as of announcement time, making it one of the most hand-holdable lenses Canon makes. How does a usably-sharp handheld 2.5 second exposure sound?

Canon EF 16-35mm f/4L IS USM Lens Review

به اين مطلب خوبتان اضافه كنم كه اصولا عكاسي با سه پايه در شهري همچون تهران كار سختي هست. اكثر نقاط خوش منظره شهر كه نگهباني در اطرافش حضور داشته باشد سه پايه ممنوع! است. از پاركها گرفته تا پلها و خيابانها. با توجه به شناختي كه از عكسهاي امير دانش دارم عكسهايشان بيشتر در محيط شهري گرفته مي شود. بنابراين فكر مي كنم اين قابليت به كار ايشون هم بيايد.