ممکن است خسوف به سه نوع نیم سایهای، جزئی و کلی روی دهد
در خسوف نیمسایهای ناظر فرضی بر سطح ماه شاهد کسوف جزئی است و ناظر زمین رفته رفته افت نوری را در یکی از لبههای شمالی یا جنوبی ماه مشاهده میکند، ولی قرص ماه کماکان دیده میشود. تشخیص خسوف نیمسایهای کار بسیار مشکلی است و اگر ارتفاع ماه از افق مانند خسوف آتی کم باشد، زمانی که ماه در حدود 20 درصد وارد سایه شده است میتوانیم خسوف نیمسایهای را با تلسکوپ تشخیص دهیم و زمانی که این درصد به حدود 50 درصد نیز رسید میتوانیم خسوف نیمسایهای را با چشم نیز به راحتی تشخیص دهیم.
در خسوف جزئی مقداری از ماه وارد سایه زمین میشود ولی کل قرص ماه درون سایه زمین قرار نمیگیرد و ماه کاملاً از لبهی سایه زمین عبور میکند.
در خسوف کلی تمام قرص ماه وارد سایهی زمین میشود و چون ماه یک چهارم زمین است در زمان خسوف کلی در تمام سایه زمین قرار میگیرد و لذا ساکنین مناطقی که در آن نقطه شب باشد میتوانند خسوف کلی را مشاهده کنند.
جالب است بدانید که احتمال وقوع خسوف نیم سایهای بیشتر از سایر خسوفها است. در یک بررسی پنجهزار ساله از تعداد 12064 هزار عدد خسوف، تعداد 4378 هزار عدد (36.3 درصد) خسوف نیمسایهای، تعداد 4207 هزار عدد (34.9 درصد) خسوف جزئی و 3479 هزار عدد (28.8 درصد) خسوف کلی رخ میدهد. پس ما به پدیدهای نادر از دستههای خسوف مینگریم که در معدود زمانی ماه از مرکز سایه زمین نیز عبور می کند.
ماه گرفتگی چهارشنبه شب، طولانی ترین خسوف در نزدیک به ۱۱ سال گذشته بود.
ماه گرفتگی کامل برای ۱۰۰ دقیقه برقرار بود که بیشترین میزان از ژوئیه ۲۰۰۰ گزارش شده است.
این ماه گرفتگی در شمال آمریکا دیده نشد ولی اهالی برزیل، اروگوئه و آرژانتین آن را رویت کردند.
در اروپا نیز این رخداد در کشورهای شمالی اسکاندیناوی دیده نشد.
لحظات اولیه ماه گرفتگی در اروپا به خاطر وقوع پیش از طلوع ماه دیده نشد.
در این حال، دقایق پایانی این رخداد در بخش های شرقی استرالیا، زلاند نو و آسیای مرکزی به خاطر تداخل با غروب ماه قابل رویت نبود.
خسوف بعدی در شامگاه شنبه 19 آذرماه 1390 مقارن با طلوع ماه رخ میدهد که کلی می باشد و تا 5 مرداد 1397 دیگر خسوف کلی نخواهیم داشت که در آن زمان شاهد 103 دقیقه خسوف در ایران خواهیم بود.
منبع: بیبیسیفارسی و خبر آنلاین
محمد رحیمیزاده
سلام
با وجود عكس هاي بسيار زيبا و حرفه اي دوستان به خصوص جناب دكتر روشن كه به واقع مثل يه كلاس درس عملي ميمونه، در گذاشتن عكس دچار شك شدم.
اما كمي به خودم اميد دادم و اين دو عكس رو از بين 200 تا انتخاب و ويرايش كردم.
و
لنز نیکور ۷۰-۲۰۰ نسخه ۱ همراه با تله کانورتور 1.7 نیکون بوده است.
این کراپ ۱۰۰ درصد از خروجی مستقیم مبدل RAW است بدون شارپ سازی و سایر پروسسها :
در عکاسی از ماه، شاید مهم تر از لنز، وضعیت عکاسی باشد: قفل آینه، سه پایه محکم و سنگین، دکلانشور
فاز ماهگرفتگی کامل- f2.8-0.3s-iso800
ویرایش توسط nmroshan : Friday 17 June 2011 در ساعت 21:54
عکاس ایرانی و چشمانداز ماه گرفتگی بر پهنه کهکشان
بابک امینتفرشی این نمای پانورامای زیبا را در ماهگرفتگی کلی اخیر در فیروزکوه ثبت کرده و قرص سرخ ماه گرفته را در کناه اجرام غیرستارهای کهکشان راهشیری بر لوح تصویر حک کرده است.
برای مشاهده این عکس در ابعاد بزرگ (3429x1000 پیکسل) حجم 1.2 مگابایت، اینجا را کلیک کنید.
در گوشه راست تصویر، منطقه رو-مارافسای را میبینید که سحابی خوشرنگی در آنجا جا خوش کرده است. روشنترین ستاره سمت راست که به رنگ زرد مایل به نارنجی میدرخشد، قلبالعقرب است، یک غولسرخ که شعاعش 800 برابر خورشید است و قرار است تا چند میلیون سال آینده منفجر شود. خوشه ستارهای کروی M4 نیز به فاصله نزدیکی از سمت راست آن مشخص است که یکی از وسیعترین خوشههای ستارهای کروی در آسمان زمین بهشمار میرود. این خوشه ستارهای کروی میزبان پیرترین ستارگان کهکشان ماست که عمر برخی از آنها به 12.75 میلیارد سال میرسد.
در زیر ماه گرفته، رشتهای تاریک را میبینید که یک سحابی تاریک است، ابری از مواد میانستارهای که نور مریی را از خود عبور نمیدهند و به همین دلیل تاریک به نظر میرسد.
در سمت چپ ماه گرفته نیز دو سحابی دیده میشوند، سحابی مرداب یا M8 که یکی از بزرگترین و درخشانترین سحابیهای نشری قابل مشاهده از زمین است و کمی بالاتر از آن، سحابی سهپاره یا M20 که با آن رنگهای آبی و سرخ به وضوح قابل تشخیص است.
در انتهای چپ تصویر نیز جسمی بزرگ توجه شما را به خود جلب میکند که چیزی نیست جز خوشه ستارهای کروی M22، مجموعهای از چندصدهزار ستاره پیر که در فضایی کروی به قطر حدود 70 سالنوری متمرکز شدهاند.
برگرفته از خبر آنلاین+
امروز(1 تیر 1390) در نیمکره جنوبی شب یلدا است و ساکنان جنوبگان در تاریکی چندماهه به سر میبرند، اما در نیمکره شمالی بلندترین روز سال است و در مناطق قطبی میتوان خورشید را حتی در نیمهشب هم مشاهده کرد.
در روز اول تیر که مقارن با انقلاب تابستانی است، خورشید در مناطق قطب شمال زمین غروب نمیکند. در مناطق قطبی شمالی زمین که بالاتر از عرض جغرافیایی 66.5 درجه هستند، شب گذشته خورشید غروب نکرد و علیرغم آنکه در نیمهشب به کمترین ارتفاع خود رسید، اما باز بالاتر از افق قرار گرفت و میشد آن را در آسمان دید. هرچه عرض جغرافیایی منطقه بالاتر باشد، این پدیده برای زمان بیشتری اتفاق خواهد افتاد، طوریکه در نقطه قطب شمال خورشید بیش از 186 روز بالای افق باقی خواهد ماند و روز شش ماه به طول خواهد انجامید.
سایز اصلی
در مقابل در همین منطقه منتها در نیمکره جنوبی، خورشید در زیر افق باقی ماند و طلوع نکرد. در منطقه جنوبگان هم هرچه منطقه به قطب جنوب نزدیکتر باشد، زمان بیشتری در تاریکی مطلق فرو خواهد رفت، طوریکه در نقطه قطب جنوب، این تاریکی شش ماه طول خواهد کشید.
این تصویر پانورامای زیبا هم در مناطق شمالی نروژ گرفته شده و حرکت خورشید را در 24 ساعت روز اول تیر 1384 نشان میدهد. خورشید به هنگام ظهر در بیشترین ارتفاع و در نیمهشب به کمترین ارتفاع رسیده است.
منبع
سلام به اساتید گرامی... هر چند شاید به دلیل مشکلات فنی با قرار دادن این عکس بین شما عزیزان رعایت ادب نشود و کمی هم دیر...
Khosuf.jpg
سعی کن عظمت در نگاه تو باشد ، نه آنچه بدان مینگری
سلام .
با تاخیر فراوان به دلیل مشغله کاری فراوان به تازگی فرصت کار بر روی عکسهای ماه گرفتگی رو پیدا کردم..
عکس در نزدیکی کلات نادری به کمک متور گرفته شده.,و از ترکیب 2 عکس با زمان نوردهی متفاوت بدست آمده.
Camera Maker: Canon
Camera Model: Canon EOS 5D Mark II
Lens: TS-E24mm f/3.5L II
Image Date: 2011-06-15
Focal Length: 24mm
Focus Distance: 3.37m
Aperture: f/3.5
Exposure Time: 143.000 s
ISO equiv: 1000
ویرایش توسط mansourian3 : Friday 24 June 2011 در ساعت 00:21
ببخشید میتونم بپرسم علت استفاده از لنز TS چی بوده؟