اولین تجربه ها با دو فلش : با تشکر از امین حق شناس ( illidan)
سهراب قابزلو
photography is about what you feel and see
sohrabphotography.blogfa.com
Cacal Telegram : telegram.me/sohrabphotography
يك عكس نور پردازي استوديويي با سه فلاش. دو فلاش با سافت باكس و يك فلاش چتر رفلكت. عكس دوم همان عكس است و جهت نمايش جزئيات عكس اول.
Canon
rezvanv@yahoo.com
برای نورپردازی عکس زمینه سفید، عموماً از دو شاخه فلاش، با کاسه استاندارد (همان کاسه رفلکتور 5 اینچ خودمان) و با قدرتهای مساوی، به یکی از دو نحوه ی زیر (هر کدام که جواب داد) استفاده میکنند. (البته ممکن است راههای ابتکاری دیگری هم وجود داشته باشد و نتیجه اش با این روش یکی باشد)
توضیحات:
- نواحی که از قسمت روشن شونده ی جلوی هر فلاش، با عدد 1 مشخص شده، منطقه ای پر نور، موسوم به Hot Spot فلاش است.
- نواحی که با شماره ی 2 مشخص شده، مکمل شماره 1 است که شدت نور آن ناحیه، کمتر از ناحیه 1 است.
- در دیاگرام ها، امتدادهای قرمز رنگ، امتداد و مرکز ناحیه ی Hot Spot است.
- در دیاگرام بالا، این دو امتداد قبل از برخورد با فون، به هم نمیرسند. (حالت ناهمرس)
- در دیاگرام پائینی، این دو امتداد، پس از تقاطع با یکدیگر، به فون میرسند. (حالت همرس)
در برخی شرایط و قدرت فلاشها، ممکن است یکی از دو دیاگرام بالا کار کند و شاید هر دو کار کند (باید هر دو را امتحان کنید تا جواب بگیرید) بنده حالت همرس را بخاطر همپوشانی نواحی شماره 2، مقبول تر میدانم و خودم از این متد استفاده میکنم.
اگر هر دو فلاش، در قدرتی یکسان تنظیم شده باشد و نورسنج داشته باشید، با تغییر زوایای افقی فلاشها، به یک نورسنجی یکنواخت (مثلاً f/16) برای هر یک از نواحی سه گانه ی زیر میرسید:عرف بر این است که نور هیچ کدام از این دو فلاش، سوژه ی شما را اکسپوز نکند؛ بنابراین باید سوژه را از مناطق 1 و 2 خارج نمود (البته اندکی نور توسط فون سفید منعکس میشود و نواحی از بدن سوژه را بصورت ظریف روشن میکند. همین روشنائیهای کوچک، مشخص میکند که عکس زمینه سفید، دور بری شده یا واقعاً زمینه اش با تکنیک نورپردازی سفید به ثبت رسیده است! ) ... سپس شما سوژه را حدود 2 الی 2.5 استاپ آندر تر از آن f/16 (یعنی حدود f/8) نوردهی میکنید و اپرچر-سایز دوربین تان را نیز بر اساس f/8 تنظیم میکنید و عکس میگیرید.
اما اگر نورسنج نداشتید، باید با جابجائی های متقارن در امتدادهای قرمز و ایستادن در خط نیمساز قرمزها، از فاصله ای حدود 6 الی 8 متری فون (که سوژه رویش نباشد!)، بصورت چشمی به یکنواخت سازی نورهای رسیده به نواحی سه گانه ی فوق بصورت سعی و خطائی، اقدام کنید. (کار نشدنی نیست، با چند سعی و خطا، برای دفعات بعد نیز به مهارت نسبی مناسبی خواهید رسید)