صحبت های آقای سهیل شهبازی ، مصداق همون مثالی است که من راجع به نسبی بودن مزیت ها زدم .
ایشون با دوربین D90 خودشون ، اما با تکیه بر دانش و تجربه ای که در این مدت در ماکروگرافی به دست آوردند ، در این ژانر عکسهایی رو گرفتند که هر کدام بسیار تاثیر گذار ، ارزشمند و مهم هستند و از همین فرصت باید استفاده کنم و به ایشون تبریک بگم.
حالا این مهم تره یا مزیت های فول فریم یا کراپدار روی کاغذ ؟؟!!
روی کاغذ شاید بگیم این یا آن . اما در حین کار بسیاری از ماجرا متفاوت است .
اما باید بدونیم که این نمودارها ، این چارت ها ، و این منحنی ها ، زمانی به کار میان ، که با دانش و تجربه انسانی ، همراه بشن و گرنه جز یک مشت خط و خطوط چیز دیگری نیستند .
استفاده از ایزوی بالاتر هم در ماکروگرافی لزوما نیاز نیست . این باز همون فرق از روی کاغذ گفتن است تا تجربه .
اونچه که شما می فرمایید ، عکاسی با ایزوی بالا در ماکروگرافی ،در حالت عکاسی با نور طبیعی است .
ماکروگراف های حرفه ای و یا آماتور جدی ، برای این کار فلاش های مخصوص خودشون رو دارند و خیلی به نور طبیعی متکی نیستند .
من پیشنهادم اینه که در این موارد به دانش و تجربه افراد متبحر در این زمینه بیشتر تکیه کرد تا یک سری نمودار و چارت و تکیه بر برخی تعاریف و مفاهیم .
من هیچ کس رو ندیدم که با خوندن دفترچه مانوال دوربین عکاس شده باشه . چون باید بسیاری از اون مطالب رو بعد از خوندن طرز کار منوها دور ریخت !