شايعات يا واقعيات

[Anoosh-Em]

با سلام

همیشه سنسورهای بزرگتر پتانسیل بالاتری برای ارایه تصویر بهتر دارند . ضمن اینکه تفاوت در قطع سنسور تفاوت در عمق میدان و حس و حال تصویر خواهد داشت . اما با کنار گذاشتن آگاهانه تفاوتهایی از این دست و صرفا به جهت قابلیت در ثبت جزییات (در یک عدد مگاپیکسل مشابه مثلا 50 مگاپیکسل) وجود سنسور بزرگتر منجر به چگالی پیکسلی کمتر ودر نتیجه فتودیودهای بزرگتر و بصورت بلقوه (اگر فرض کنیم از تکنولوژی یکسانی برای ساخت این دو قطع متفاوت سنسور استفاده شود) منجر به خروجی بهتری خواهد شد.

در این حالت فرضی چگالی اسمی هر دو سنسور فول فریم و مدیوم فرمت یکسان است و در بهترین حالت در مثال ما برای هر دو دوربین عدد 50 خواهد بود . برای فول فریم 50 مگاپیکسلی مثال ما نیاز به لنزی با درجه تفکیک بالاتر و تکنولوژی اپتیک بهتری است تابه حداکثر توان خود یعنی 50 مگاپیکسل برسد و از طرفی بدنه مدیوم فرمت با لنزهایی نه چندان بروز هم تا اندازه زیادی جزییات بالایی ارایه میکند و راحتتر به حداکثر خروجی اسمی نزدیک میشود هرچند نقش لنزهای خوب و بروز در مدیوم فرمتها هم کاملا موثر است . خوب این موضع کاملا طبیعی و مورد انتظار است .

اما واقعیت فوق تاثیری در مورد انتخاب یک عکاس که نیاز به جزییات بیشتر دارد و قصد تهیه بدنه فول فریم دارد نخواهد گذاشت این انتخاب میتواند به دلایل فنی (وزن و حجم , کمبود لنز ها مثلا تله یا ضعف سیستم فکوس مدیوم فرمتها و ...) باشد یا تفاوت قیمتی ( میدانیم که بدنه و لنزهای مدیم فرمت بسیار گرانتر از دوربین فول فریم خواهد بود) این عکاس میتواند دوربین فول فریم تهیه کند و نسبت به لنز انتخابی از جزییات بیشتری نسبت به همتایان فول فریمی که چگالی کمتری دارند بهره مند شود . اکنون هر چه لنز مورد استفاده بهتر باشد تاثیر مگاپیکسل بیشتر در خروجی مشهود تر است .

برای مثال 5Dsr بنده با لنز 105-24 و همین لنز با 6D تفاوت محسوسی در خروجی دارد و اما این مورد هنگام استفاده از 35 آرت مشهودتر است و همینطور لنز زوم خوبی مانند 200-70 تامرون خروجی بسیار بهتری به لحاظ جزییات ثبت شده در بدنه 5DsR ارایه میدهد .

باز هم تکرار میکنم اگر دغدغه جزییات بیشتر و استفاده از مزایای زیاد سیستمهای قطع 35 مانند سبکی و حجم کم لنز و دوربین , گستره عالی لنزهای واید تا تله و سیستم فکوس پیشرفته تر از هر مدیوم فرمتی که تا کنون ساخته شده دارید راحترین و کم هزینه ترین راه تهیه یک فول فریم با چگالی پیکسلی بالا میباشد . تفاوت جزییات در بدنه ای مانند 5DsR نسبت به 6D در عمل شما را شگفت زده میکند.

درود بر شما




من فکر میکنم هرجایی که شما کلمه جزئیات رو در مورد یک دوربین 50 مگاپیکسل فول فریم بکار بردید ، بخش عملا صحیح آن صرفا شمارش پیکسل های موجود در تصویر بوده است، که عملا جزئیات بهتری در در خروجی نمیتواند وجود داشته باشد ، وقتی لنز مناسب با سنسوری با پیکسل های به این ریزی نیست .

و شخصا فکر میکنم در آینده هم سیاست های سازندگان به سمتی پیش برود ( تولید سنسور بزرگتر که روز به روز ارزان تر میشوند) با توجه به محدودیت های اپتیکی لنز ها ، اصلا به سمت تولید چنین لنز هایی نروند و نیازی هم نباشد که تولید شود وقتی هزینه های ساخت آن بالا می رود و در مقابل هزینه ساخت سنسور بزرگتر بالا نیست و همه میدانند که در خروجی همیشه ارجعیت با سنسور بزرگتر و پیکسل درشت تر در سنسور است. ( دسته کم برای برند هایی که هم به سنسور ارزون دسترسی دارند هم سازنده اپتیکی معتبری نیز هستند)


موضوع بسیار ساده است چیزی که باعث شده خروجی دوربین های موبایل یا کامپکت ها ضعیف باشد ( منحای لنز ضعیف تر) سنسور کوچک با مگاپیکسل زیاد نسبت به ابعاد سنسور آن است در دوربین های رده بالاتر وقتی ابعاد سنسور بزرگتر گردد اما وقتی نسبت ابعاد سنسور به سایز پیکسل ثابت بماند یعنی با بزرگتر شدن سنسور درسایز یک APS-C یا حتی فول فریم ، بخاطر بیشتر شدن مگاپیکسل این نسبت ثابت باشد ، چگونه میشود انتظار خروجی متفاوت تری داشت! تنها دهها برابر بیشتر هزینه کردیم اما خروجی اصلا درحد هزینه ای که شده نخواهد بود.

پ.ن. البته اینها صرفا مربوط به رابطه بین لنز و سنسور است ، اینکه یک سنسور پرمگاپیکسل برای ژانر های مختلف عکاسی در دست عکاس و در عمل تا چه حد قابل استفاده است بحث دیگری هست، که دوبین را میتواند به شدت بلا استفاده کند حتی دوربین 36 مگاپیکسلی فول فریم رو در بعضی ژانر ها اگر قرار باشد آنرا از سه پایه جدا کنیم! ، 50 که دیگر جای خود دارد.

در چنین شرایطی روشن بودن موتور فوکاس لنز یا خود لرزش گیر حتی باعث افت خروجی و کاهش جزئیات میشوند لرزش های طبیعی دست همه عکاسان که جای خود.

خوش و خرم باشید

[scorpion8]

با سلام

همیشه سنسورهای بزرگتر پتانسیل بالاتری برای ارایه تصویر بهتر دارند . ضمن اینکه تفاوت در قطع سنسور تفاوت در عمق میدان و حس و حال تصویر خواهد داشت . اما با کنار گذاشتن آگاهانه تفاوتهایی از این دست و صرفا به جهت قابلیت در ثبت جزییات (در یک عدد مگاپیکسل مشابه مثلا 50 مگاپیکسل) وجود سنسور بزرگتر منجر به چگالی پیکسلی کمتر ودر نتیجه فتودیودهای بزرگتر و بصورت بلقوه (اگر فرض کنیم از تکنولوژی یکسانی برای ساخت این دو قطع متفاوت سنسور استفاده شود) منجر به خروجی بهتری خواهد شد.

در این حالت فرضی چگالی اسمی هر دو سنسور فول فریم و مدیوم فرمت یکسان است و در بهترین حالت در مثال ما برای هر دو دوربین عدد 50 خواهد بود . برای فول فریم 50 مگاپیکسلی مثال ما نیاز به لنزی با درجه تفکیک بالاتر و تکنولوژی اپتیک بهتری است تابه حداکثر توان خود یعنی 50 مگاپیکسل برسد و از طرفی بدنه مدیوم فرمت با لنزهایی نه چندان بروز هم تا اندازه زیادی جزییات بالایی ارایه میکند و راحتتر به حداکثر خروجی اسمی نزدیک میشود هرچند نقش لنزهای خوب و بروز در مدیوم فرمتها هم کاملا موثر است . خوب این موضع کاملا طبیعی و مورد انتظار است .

اما واقعیت فوق تاثیری در مورد انتخاب یک عکاس که نیاز به جزییات بیشتر دارد و قصد تهیه بدنه فول فریم دارد نخواهد گذاشت این انتخاب میتواند به دلایل فنی (وزن و حجم , کمبود لنز ها مثلا تله یا ضعف سیستم فکوس مدیوم فرمتها و ...) باشد یا تفاوت قیمتی ( میدانیم که بدنه و لنزهای مدیم فرمت بسیار گرانتر از دوربین فول فریم خواهد بود) این عکاس میتواند دوربین فول فریم تهیه کند و نسبت به لنز انتخابی از جزییات بیشتری نسبت به همتایان فول فریمی که چگالی کمتری دارند بهره مند شود . اکنون هر چه لنز مورد استفاده بهتر باشد تاثیر مگاپیکسل بیشتر در خروجی مشهود تر است .

برای مثال 5Dsr بنده با لنز 105-24 و همین لنز با 6D تفاوت محسوسی در خروجی دارد و اما این مورد هنگام استفاده از 35 آرت مشهودتر است و همینطور لنز زوم خوبی مانند 200-70 تامرون خروجی بسیار بهتری به لحاظ جزییات ثبت شده در بدنه 5DsR ارایه میدهد .

باز هم تکرار میکنم اگر دغدغه جزییات بیشتر و استفاده از مزایای زیاد سیستمهای قطع 35 مانند سبکی و حجم کم لنز و دوربین , گستره عالی لنزهای واید تا تله و سیستم فکوس پیشرفته تر از هر مدیوم فرمتی که تا کنون ساخته شده دارید راحترین و کم هزینه ترین راه تهیه یک فول فریم با چگالی پیکسلی بالا میباشد . تفاوت جزییات در بدنه ای مانند 5DsR نسبت به 6D در عمل شما را شگفت زده میکند.

ممنون از هر دو عزیز بابت راهنمایی بسیار خوبتون حالا شما به تاثیر لنز اشاره کردی مثلا لنز تامرون 70-200 که گفتید خروحی خیلی خوبی تو 5dsr میده الان من با توجه به لنز 85 1.8 تامرون از همین سری جدید که خریدم وقتی نتیجه تاثیر روی دو بدنه مارک 3 و sr رو دیدم واقعا شگفت زده شدم که این لنز چه قدر روی sr خروجی فوق العاده داره 38 مگا پیکسل !!! و امتیاز 42 واقعا واسه یه لنز به این قیمت نتیجه عالیه ولی خب اینکه شما گفتید جزئیات ما رو شگفت زده میکنه درست ولی از اون طرف هم من واقعا ترس دارم که سنسور sr پیشرفت چندانی به جز چگالی پیکسل نسبت به مارک 3 نداشته باشه و کلا سیستم قدیمی باشه البته این رو در مقایسه با سنسور مارک 4 و 30 مگا پیکسل بودنش میگم جالب تر اینکه همین مثلا لنز 85 تامرون روی مارک 3 حروچی پیکسل 14 رو میده بعد روی مارک 4 خروجی 16 تفاوت اصلا چیز قابل توجهی نیست به خاطر همین هم نمیشه واقعا بین این دو دوربین از لحاظ کیفیت انتخاب کرد از او طرف نیاز به سه پایه و خطای مویر در دو بدنه 50 مگا پیکسلی کنون هم خودش آدم رو به شک مینداره

[usef]

درود بر شما




من فکر میکنم هرجایی که شما کلمه جزئیات رو در مورد یک دوربین 50 مگاپیکسل فول فریم بکار بردید ، بخش عملا صحیح آن صرفا شمارش پیکسل های موجود در تصویر بوده است، که عملا جزئیات بهتری در در خروجی نمیتواند وجود داشته باشد ، وقتی لنز مناسب با سنسوری با پیکسل های به این ریزی نیست .

و شخصا فکر میکنم در آینده هم سیاست های سازندگان به سمتی پیش برود ( تولید سنسور بزرگتر که روز به روز ارزان تر میشوند) با توجه به محدودیت های اپتیکی لنز ها ، اصلا به سمت تولید چنین لنز هایی نروند و نیازی هم نباشد که تولید شود وقتی هزینه های ساخت آن بالا می رود و در مقابل هزینه ساخت سنسور بزرگتر بالا نیست و همه میدانند که در خروجی همیشه ارجعیت با سنسور بزرگتر و پیکسل درشت تر در سنسور است. ( دسته کم برای برند هایی که هم به سنسور ارزون دسترسی دارند هم سازنده اپتیکی معتبری نیز هستند)


موضوع بسیار ساده است چیزی که باعث شده خروجی دوربین های موبایل یا کامپکت ها ضعیف باشد ( منحای لنز ضعیف تر) سنسور کوچک با مگاپیکسل زیاد نسبت به ابعاد سنسور آن است در دوربین های رده بالاتر وقتی ابعاد سنسور بزرگتر گردد اما وقتی نسبت ابعاد سنسور به سایز پیکسل ثابت بماند یعنی با بزرگتر شدن سنسور درسایز یک APS-C یا حتی فول فریم ، بخاطر بیشتر شدن مگاپیکسل این نسبت ثابت باشد ، چگونه میشود انتظار خروجی متفاوت تری داشت! تنها دهها برابر بیشتر هزینه کردیم اما خروجی اصلا درحد هزینه ای که شده نخواهد بود.

پ.ن. البته اینها صرفا مربوط به رابطه بین لنز و سنسور است ، اینکه یک سنسور پرمگاپیکسل برای ژانر های مختلف عکاسی در دست عکاس و در عمل تا چه حد قابل استفاده است بحث دیگری هست، که دوبین را میتواند به شدت بلا استفاده کند حتی دوربین 36 مگاپیکسلی فول فریم رو در بعضی ژانر ها اگر قرار باشد آنرا از سه پایه جدا کنیم! ، 50 که دیگر جای خود دارد.

در چنین شرایطی روشن بودن موتور فوکاس لنز یا خود لرزش گیر حتی باعث افت خروجی و کاهش جزئیات میشوند لرزش های طبیعی دست همه عکاسان که جای خود.

خوش و خرم باشید

سلام
اتفاقا منظور من دقیقا جزییات بیشتر هست که خودم عملا مشاهده و استفاده کردم . و بعد هم نتایج سایت DXO که اغلب دوستان آنرا معتبر میدانند را مطرح کردم که چقدر تفاوت در رزلوشن نهایی بین دو بدنه 5D3 و 5DsR میتواند زیاد باشد. مثلا برای لنزهای ابتدای این لیست حتا دو برابر !!! و خوب در مورد لنزهای متوسط این مقدار کمتر اما بسیار بسیار قابل توجه است .
نگاهی به ریویو های این دوربین بیندازید اشتراک تمام آنها اشاره به جزییات بسیار عالی است که این دوربین ارایه میدهد . من مانده ام که چطور این مطلب بدیهی باید بارها گفته شود اما باز هم دوستان بر نظر کاملا متفاوت خودشان اصرار دارند.

اما موارد فرعی مطرح کردید مانند نمود بیشتر لرزش دست و مشکلات ناشی ازشوک عملکرد آینه که ربط مستقیمی به خروجی سنسور ندارد. اما مهم است و در شرایط عملی میتوان این موارد را بررسی کرد . بنده خروجی های بسیار خوبی با لنزهای لرزشگیر دار با بدنه 5DsR گرفته ام با تامرون 200-70 در 200 میلیمتر با 1/40 ثانیه همه عکسها کاملا شارپ هستند . و لنزهای بدون لرزشگیر هم که اگر دستهای استواری ندارید باید مخرج کسر -معکوس فوکال - را در دو و یا سه ضرب کنید یا خیلی راحت از حالت M-RAW استفاده نمایید . که خروجی را به 28 مگاپیکسل تقلیل میدهد , البته چنین بدنه هایی به این منظور ساخته نشده اند اما دلیل نمیشود که در این حالت خروجی ضعیفتری نسبت به یک بدنه مثلا 20 مگاپیکسلی ارایه کنند اگر قرار به چاپ در ابعاد یکسان باشد تفاوتی در خروجی نخواهید دید و در مانیتور هم با ریسایز کردن هم مشکلات اپتیکی و مکانیکی ای که در رزلوشن بالای این بدنه ها بولد شده اند در حد یک سنسور کم مگاپیکسل تقلیل می یابند. درست است که در حالت روی دست و لنزهای بدون لرزشگیر از همه امکانات سنسور استفاده نشده اما چیزی هم از دست نرفته ضمن اینکه همیشه پتانسیل رسیدن به خروجی بهتر با استفاده از سه پایه لنزهای لرزشگیر دار یا افزودن بر سرعت شاتر وجود دارد که بنا به شرایط قابل انتخاب است .

اگر قانع نشدید امر بفرمایید تا لینک ریویو های متعدد و معتبر موجود را ارسال کنم .

پاینده باشید.

[M.Nouri]

درود بر شما




من فکر میکنم هرجایی که شما کلمه جزئیات رو در مورد یک دوربین 50 مگاپیکسل فول فریم بکار بردید ، بخش عملا صحیح آن صرفا شمارش پیکسل های موجود در تصویر بوده است، که عملا جزئیات بهتری در در خروجی نمیتواند وجود داشته باشد ، وقتی لنز مناسب با سنسوری با پیکسل های به این ریزی نیست .

و شخصا فکر میکنم در آینده هم سیاست های سازندگان به سمتی پیش برود ( تولید سنسور بزرگتر که روز به روز ارزان تر میشوند) با توجه به محدودیت های اپتیکی لنز ها ، اصلا به سمت تولید چنین لنز هایی نروند و نیازی هم نباشد که تولید شود وقتی هزینه های ساخت آن بالا می رود و در مقابل هزینه ساخت سنسور بزرگتر بالا نیست و همه میدانند که در خروجی همیشه ارجعیت با سنسور بزرگتر و پیکسل درشت تر در سنسور است. ( دسته کم برای برند هایی که هم به سنسور ارزون دسترسی دارند هم سازنده اپتیکی معتبری نیز هستند)


موضوع بسیار ساده است چیزی که باعث شده خروجی دوربین های موبایل یا کامپکت ها ضعیف باشد ( منحای لنز ضعیف تر) سنسور کوچک با مگاپیکسل زیاد نسبت به ابعاد سنسور آن است در دوربین های رده بالاتر وقتی ابعاد سنسور بزرگتر گردد اما وقتی نسبت ابعاد سنسور به سایز پیکسل ثابت بماند یعنی با بزرگتر شدن سنسور درسایز یک APS-C یا حتی فول فریم ، بخاطر بیشتر شدن مگاپیکسل این نسبت ثابت باشد ، چگونه میشود انتظار خروجی متفاوت تری داشت! تنها دهها برابر بیشتر هزینه کردیم اما خروجی اصلا درحد هزینه ای که شده نخواهد بود.

پ.ن. البته اینها صرفا مربوط به رابطه بین لنز و سنسور است ، اینکه یک سنسور پرمگاپیکسل برای ژانر های مختلف عکاسی در دست عکاس و در عمل تا چه حد قابل استفاده است بحث دیگری هست، که دوبین را میتواند به شدت بلا استفاده کند حتی دوربین 36 مگاپیکسلی فول فریم رو در بعضی ژانر ها اگر قرار باشد آنرا از سه پایه جدا کنیم! ، 50 که دیگر جای خود دارد.

در چنین شرایطی روشن بودن موتور فوکاس لنز یا خود لرزش گیر حتی باعث افت خروجی و کاهش جزئیات میشوند لرزش های طبیعی دست همه عکاسان که جای خود.

خوش و خرم باشید

سلام انوش عزیز
در مورد جمله شما ، یه مطلبی وجود داره ، الان اکثر سنسورهای کراپ ۲۴ مگاپیکسلی هستند (مثل نیکون d5500 d7200 و کانن 80D 750D ) . اگر مساحت سنسور های کراپ و مساحت سنسورهای فول فریم را در نظر بگیریم
54=2.25×24
اگر سنسورهای کراپ ۲۴ مگاپیکسلی فعلی را بخواهند در ابعاد فول فریم بسازند ، البته حدوداً به سنسور ۵۴ مگاپیکسلی خواهیم رسید.
پس مشکلاتی که برای 5Dsr که ۵۰ مگاپیکسلی هست ، در بدنه‌های کراپ باید بیشتر عیان باشد،
(یادمه زمانیکه نیکون D800 عرضه شد ، در کنار D7000 کراپ و ۱۶ مگاپیکسلی بحثهای مشابهی جریان داشت)
خودم البته نتونستم به نتیجه نهایی قانع کننده‌ای شخصا برسم.
امیدوارم صحبتهای شما دوستان قدیمی‌تر و باتجربه‌تر مثل یوسف عزیز و انوش گرامی و باقی دوستان ، باعث افزایش دانش و حل ندانسته‌های بنده شود.

(از دیدار مجدد شما خوشحالم و به خانه خودتان خوش آمدید)

[Anoosh-Em]

سلام

1-بعد هم نتایج سایت DXO که اغلب دوستان آنرا معتبر میدانند را مطرح کردم که چقدر تفاوت در رزلوشن نهایی بین دو بدنه 5D3 و 5DsR میتواند زیاد باشد. مثلا برای لنزهای ابتدای این لیست حتا دو برابر !!! و خوب در مورد لنزهای متوسط این مقدار کمتر اما بسیار بسیار قابل توجه است .
نگاهی به ریویو های این دوربین بیندازید اشتراک تمام آنها اشاره به جزییات بسیار عالی است که این دوربین ارایه میدهد . من مانده ام که چطور این مطلب بدیهی باید بارها گفته شود اما باز هم دوستان بر نظر کاملا متفاوت خودشان اصرار دارند.

2- موارد فرعی مطرح کردید مانند نمود بیشتر لرزش دست و مشکلات ناشی ازشوک عملکرد آینه که ربط مستقیمی به خروجی سنسور ندارد. اما مهم است و در شرایط عملی میتوان این موارد را بررسی کرد .

3-بنده خروجی های بسیار خوبی با لنزهای لرزشگیر دار با بدنه 5DsR گرفته ام با تامرون 200-70 در 200 میلیمتر با 1/40 ثانیه همه عکسها کاملا شارپ هستند .


4- خیلی راحت از حالت M-RAW استفاده نمایید . که خروجی را به 28 مگاپیکسل تقلیل میدهد , البته چنین بدنه هایی به این منظور ساخته نشده اند اما دلیل نمیشود که در این حالت خروجی ضعیفتری نسبت به یک بدنه مثلا 20 مگاپیکسلی ارایه کنند اگر قرار به چاپ در ابعاد یکسان باشد تفاوتی در خروجی نخواهید دید و در مانیتور هم با ریسایز کردن هم مشکلات اپتیکی و مکانیکی ای که در رزلوشن بالای این بدنه ها بولد شده اند در حد یک سنسور کم مگاپیکسل تقلیل می یابند. درست است که در حالت روی دست و لنزهای بدون لرزشگیر از همه امکانات سنسور استفاده نشده اما چیزی هم از دست نرفته ضمن اینکه


5-همیشه پتانسیل رسیدن به خروجی بهتر با استفاده از سه پایه لنزهای لرزشگیر دار یا افزودن بر سرعت شاتر وجود دارد که بنا به شرایط قابل انتخاب است .

اگر قانع نشدید امر بفرمایید تا لینک ریویو های متعدد و معتبر موجود را ارسال کنم .

پاینده باشید.

درود


1- من هم برای فاکتورهایی که بر اساس آن سنسور دوربینها رو ارزیابی میکنند همیشه به Dxo مراجعه میکنم کار اصلی آنها همین است وگرنه روش تست لنزهایشان خیلی تصویر روشنی از آنچه یک لنز هست رو منعکس نمیکنه ، خصوصا اینکه در این مورد که منظور نظر شماست نمیدوانم محاسبات Dxo چگونه است که اگر لنزی با دوربین پرمگاپیکسل تری تست شود امتیاز شارپنس آن بیشتر میگردد!

در حالی در عمل ماجرا برعکس ان است. همه میدانیم که لنزها شارپنس کمتری ارائه خواهند داد وقتی روی دوربینی بسته شوند که پیکسل های ریز تری دارند. اگر هم جایی برعکس آنرا را گفته مسئولیت پای خودش است.

2- آن موارد فرعی نیستند چون عملا خروجی دوربین رو زیر سوال میبرند! در شرایط عملی هم قبلا آزمایش شده مقاله های بسیار هم برایش منشتر شده توی همین فروم هم هست

3- در فواصل کانونی بالاتر حساسیت سنسور های با پیکسل های ریز بسیار بیشتر است تا حدی که خود لرزشگیر لرزشهایی که ایجاد میکند عملا از وضوح خروجی کم میکند حتی موتور فوکاس خود لنز هم در کراپ 100% اگر روشن باشه بخاطر لرزش خفیفش انچنان روی خروجی تاثیر میگذاره که نوشته های توی تصویر فقط در حالت خاموش بودن موتور فوکاس خوانا خواهند بود این تست ها رو میتونید انجام بدید من قبلا با مگاپیکسلهایی پاینتر از اینها چنین تجربیاتی داشته ام .


4- خیر ممکن نیست ، وقتی که تصویری ریسایز گردد تعداد پیکسل های آن کمتر میشود ( یعنی مگاپیکسل دور میریزید) اما این کار باعث نمیشه تاثیر سایز پیکسلهای سنسوری که باهاش تصویر ثبت شده طوری باشهکه انگارسایز پیکسل ها درشت تر بوده و باخت هایی که لنز با این سنسور داشته خنثی بشه!

5- بله به شرطی که دوربین را دیگر از سه پایه جدا نکنیم ، این برای بعضی ژانر ها شدنی است و برای بعضی خیر


با داشتن مگاپیکسل منطقی هم با توجه به ابعاد سنسور، وقتی خروجی خوبی داشته باشیم ، نیز پتانسیل رسیدن به سایز تصویر بزرگتر وجود دارد ، میتوان به صورت پانوراما عکس گرفت اگر واقعا نیاز به چابی چند متریست ( البته نه برای تمام ژانر های عکاسی)

سلام انوش عزیز
در مورد جمله شما ، یه مطلبی وجود داره ، الان اکثر سنسورهای کراپ ۲۴ مگاپیکسلی هستند (مثل نیکون d5500 d7200

درود ارادتمندم


بله اونها که دیگر نوبرند ، من با d7000 که فقط 16 مگاپیکسل بود هم این مشکلات رو داشتم ، وقتی خروجی لنزهاتون رو قبلا روی d300 که 12 مگاپیکسل است دیده باشید حالتان از خروجی همان لنز هاتون اما روی دوربین مگاپیکسل بالا که پیکسل های ریز تری دارند بهم میخورد

عملا کراپدارها با افزایش مگاپیکسل بجایی رسیند که تنها باید لنز های کراپدار روی آنها بست ( همان 18-55 جدید نیکون هم بهترین آنهاست)

شاید اینو کسی که از ابتدا به عنوان اولین دوربین ، یک کراپدار 24 مگاپیکسل دست گرفته حس نکنه و خیلی هم از خروجی دوربینش راضی باشه اما اگر خروجی همون لنز ها رو روی D90 و d300 ببینه به فکر تهیه دوربینی میافته که هنوزم تولید بشه و بتونه چنین خروجی داشته باشه و اون هم فول فریم هایی هستند بالای 24 مگاپیکسل نباشند


شاد و پیروز باشید

[mohammad.baruji]

درود


1- من هم برای فاکتورهایی که بر اساس آن سنسور دوربینها رو ارزیابی میکنند همیشه به Dxo مراجعه میکنم کار اصلی آنها همین است وگرنه روش تست لنزهایشان خیلی تصویر روشنی از آنچه یک لنز هست رو منعکس نمیکنه ، خصوصا اینکه در این مورد که منظور نظر شماست نمیدوانم محاسبات Dxo چگونه است که اگر لنزی با دوربین پرمگاپیکسل تری تست شود امتیاز شارپنس آن بیشتر میگردد!

در حالی در عمل ماجرا برعکس ان است. همه میدانیم که لنزها شارپنس کمتری ارائه خواهند داد وقتی روی دوربینی بسته شوند که پیکسل های ریز تری دارند. اگر هم جایی برعکس آنرا را گفته مسئولیت پای خودش است.

2- آن موارد فرعی نیستند چون عملا خروجی دوربین رو زیر سوال میبرند! در شرایط عملی هم قبلا آزمایش شده مقاله های بسیار هم برایش منشتر شده توی همین فروم هم هست

3- در فواصل کانونی بالاتر حساسیت سنسور های با پیکسل های ریز بسیار بیشتر است تا حدی که خود لرزشگیر لرزشهایی که ایجاد میکند عملا از وضوح خروجی کم میکند حتی موتور فوکاس خود لنز هم در کراپ 100% اگر روشن باشه بخاطر لرزش خفیفش انچنان روی خروجی تاثیر میگذاره که نوشته های توی تصویر فقط در حالت خاموش بودن موتور فوکاس خوانا خواهند بود این تست ها رو میتونید انجام بدید من قبلا با مگاپیکسلهایی پاینتر از اینها چنین تجربیاتی داشته ام .


4- خیر ممکن نیست ، وقتی که تصویری ریسایز گردد تعداد پیکسل های آن کمتر میشود ( یعنی مگاپیکسل دور میریزید) اما این کار باعث نمیشه تاثیر سایز پیکسلهای سنسوری که باهاش تصویر ثبت شده طوری باشهکه انگارسایز پیکسل ها درشت تر بوده و باخت هایی که لنز با این سنسور داشته خنثی بشه!

5- بله به شرطی که دوربین را دیگر از سه پایه جدا نکنیم ، این برای بعضی ژانر ها شدنی است و برای بعضی خیر


با داشتن مگاپیکسل منطقی هم با توجه به ابعاد سنسور، وقتی خروجی خوبی داشته باشیم ، نیز پتانسیل رسیدن به سایز تصویر بزرگتر وجود دارد ، میتوان به صورت پانوراما عکس گرفت اگر واقعا نیاز به چابی چند متریست ( البته نه برای تمام ژانر های عکاسی)






درود ارادتمندم


بله اونها که دیگر نوبرند ، من با d7000 که فقط 16 مگاپیکسل بود هم این مشکلات رو داشتم ، وقتی خروجی لنزهاتون رو قبلا روی d300 که 12 مگاپیکسل است دیده باشید حالتان از خروجی همان لنز هاتون اما روی دوربین مگاپیکسل بالا که پیکسل های ریز تری دارند بهم میخورد

عملا کراپدارها با افزایش مگاپیکسل بجایی رسیند که تنها باید لنز های کراپدار روی آنها بست ( همان 18-55 جدید نیکون هم بهترین آنهاست)

شاید اینو کسی که از ابتدا به عنوان اولین دوربین ، یک کراپدار 24 مگاپیکسل دست گرفته حس نکنه و خیلی هم از خروجی دوربینش راضی باشه اما اگر خروجی همون لنز ها رو روی D90 و d300 ببینه به فکر تهیه دوربینی میافته که هنوزم تولید بشه و بتونه چنین خروجی داشته باشه و اون هم فول فریم هایی هستند بالای 24 مگاپیکسل نباشند


شاد و پیروز باشید

درود

انوش عزیز کاملا باهات موافقم
شخصا مدتی چند تا بادی از قدیمی تا جدید در دسترسم بود و برای تستشون از لنز 18-105 استفاده کردم.
خروجی به مراتب خیلی خیلی بهتری با لنز 18-105 روی بادی کراپ با رزولیشن 12 نسبت به بادی خودم که 24 مگاپیکسل هستش داشتم.....
نکاتی هم که اشاره کردین شما تو صحبت هاتون رو کاما تایید میکنم چون از بعد این تست کلا اعتقادم به لرزشگیر از بین رفته و اگر لنز دارای لرزشگیر رو داشته باشم در همه حالت ها لرزشگیر رو خاموش میکنم

بابت آف تاپیک از همه عذرخواهی میکنم

انوش عزیز فعالیت مجددت تو فروم باعث دلگرمی شده و بامید روزی هستم که همه ی اعضای خوب قدیمی فروم به خونشون برگردند(خوش اومدی)


موفق باشید

[Nima Sadigh]

درود

انوش عزیز کاملا باهات موافقم
شخصا مدتی چند تا بادی از قدیمی تا جدید در دسترسم بود و برای تستشون از لنز 18-105 استفاده کردم.
خروجی به مراتب خیلی خیلی بهتری با لنز 18-105 روی بادی کراپ با رزولیشن 12 نسبت به بادی خودم که 24 مگاپیکسل هستش داشتم.....
نکاتی هم که اشاره کردین شما تو صحبت هاتون رو کاما تایید میکنم چون از بعد این تست کلا اعتقادم به لرزشگیر از بین رفته و اگر لنز دارای لرزشگیر رو داشته باشم در همه حالت ها لرزشگیر رو خاموش میکنم

بابت آف تاپیک از همه عذرخواهی میکنم

انوش عزیز فعالیت مجددت تو فروم باعث دلگرمی شده و بامید روزی هستم که همه ی اعضای خوب قدیمی فروم به خونشون برگردند(خوش اومدی)


موفق باشید

تاثیر منفی لرزشگیر را با چه روشی می شود تست کرد؟ این مورد روی دست یا سه پایه اتفاق می افتد؟

[Rax]

1- من هم برای فاکتورهایی که بر اساس آن سنسور دوربینها رو ارزیابی میکنند همیشه به Dxo مراجعه میکنم کار اصلی آنها همین است وگرنه روش تست لنزهایشان خیلی تصویر روشنی از آنچه یک لنز هست رو منعکس نمیکنه ، خصوصا اینکه در این مورد که منظور نظر شماست نمیدوانم محاسبات Dxo چگونه است که اگر لنزی با دوربین پرمگاپیکسل تری تست شود امتیاز شارپنس آن بیشتر میگردد!

در حالی در عمل ماجرا برعکس ان است. همه میدانیم که لنزها شارپنس کمتری ارائه خواهند داد وقتی روی دوربینی بسته شوند که پیکسل های ریز تری دارند. اگر هم جایی برعکس آنرا را گفته مسئولیت پای خودش است.

دوست گرامی. شما یبه جوری صحبت میکنید که ادم فکر میکنه تمام دنیا غلط میگند و شما درست میگید! اگر اینقدر به مطالبی که میگید مطمئن هستید مقاله ای چیزی منتشر کنید و بقول دوستانی تو دهنی عطیمی به این ادمای بی سواد بزنید! ولی قبلش این 4خط عرض بنده حقیر رو هم بخونید:
تست های DXO روی لنز بر اساس شاخص شارپنس نیست! DXO خیلی ساده یه جدول استاندارد ISO رو با دوربین شات میندازه و رزولوشن خروجی رو اندازه میگیره! حالا چرا قاعده ای منظمی برای تغییرات رزولوشن (نه شارپنس چون شارپنس رو تعداد خط قابل تمایز بر واحد طول مینجسن) نداره دلیلش ترکیبی از عوامل زیر هستش:

1.بدنه های مختلف ضریب رزولوشن واقعی مختلفی دارن! یه مقاله در مورد نیکون دی800ای هست که موقع عرضه به یکی از بالاترین حدود ضریب رزولوشن واقعی رسیده بود! معمولا روی بدنه های با رزولوشن خیلی پایین این ضریب تا حد قابل قبولی بالاست! ولی بیشتر بسته به تکنولوژی ساخت و غیره داره!

2.لنز های با ضریب تفکیک بالا (بقول شما شارپ) اگر میزات تفکیکشون از رزولوشن سنسور پشتی بیشتر باشه وقتی بدنه و رزولوشن بالاتر بره و ضریب بهره وری رزولوشن بدنه هم مطلوب باشه به مراتب خروجی بهتری خواهند داد! ولی لنزهای با کیفیت متوسط رو به پایین بعضا بخاطر پایینتر امدن این ضریب بهره وری کیفیت کمتری خواهند داشت (البته در حد خیلی ناچیز) اثبات این مدعا هم فقط DXO و غیره نیست! شما انجمن هایی که روی لنز های منوال قدیمی خیلی فعال هستند رو بخونید همگی اذعان دارند خیلی از لنزهای به نظر اشغال روی بدنه های جدید با تراکم بالا بشدت خوب به نظر میان! و البته ریویو لنزهای قدیمی کن راکول رو هم بخونید متوجه میشید خیلی از این لنز ها روی بدنه هی مدرن به مراتب بهتر عمل میکنند!

3.نکته اخر مقایسه بین سنسور های CCD و سنسور هایی CMOS ! کلا بدنه هایی که سنسور CCD داشتند (نیکون های قدیمی و غیره) خروجی خالص سنسور بدست شما نمیرسید! بهرحال یه پردازش کاستوم روی تصویر انجام میشد! بعضا این پردازش یکی از فاکتور های کیفی رو فدای دومی میکرد! ممکنه مواردی باشه که شارپنس هم بطرز قابل توجهی تغییر کرده باشه! در ضمن بطور کلی بخاطر ساختار سنسور کمی شارپنس روی CCD ها باید بالاتر باشه!

یه سری موارد دیگه هم موثره که خیلی لزومی نداره دونه دونه اضافه کنم! مثه مقایسه کنتراست و دیتیل و تاثیر روی رزولوشن! یا مقایسه تغییرات ناشی از کلفتی هات میرور! تاثیر فیلد کروچر روی نقطه فوکوس واقعی روی بدنه های بدون LV ! تاثیر لنز دیزاین و فاصله ابکت مورد نظر برای تست و بزرگی پیکسل ها! کلا اگر قرار باشه بگردید دنبال دلیل و مدرک فکر میکنم 10000 مورد قابل ذکر باشه!

من خوشحال میشم شما اگر خودتون رو از امثال DXO و غیره بالاتر میبینید حتما یه مقاله جامع بنویسید و در اختیار عموم عکاسان قرار بدید که مطالعه کنند! توش متذکر بشید که سایز پیکسل مهمتر از معیار فعلی خط بر واحد طول هستش و سنسور های مختلف ایفکتیونس مختلف ندارن! و تمام این سالها بحث و جدل و تست و چارت و غیره کشک هستش و خیلی ساده از این همه موارد تاثیر گذار ماجرا قابل حل است!

در مورد ایفکتیونس رزولوشن هم از روی چارت ISO که DP تهیه کرده بود یکی از یوزرهای رنج فایندر فروم رزولوشن نسبی واقعی رو محاسبه کرده که من بالا یادم رفت ذکر کنم (پر واضحه lp/mm یعنی لاین پر میلیمتر و همون موردی که بالاتر ذکر کردم) :


21 MP Canon 5D Mk II and Mk III
r = 58 lp/mm
R = 4r^2hw/10^6
R = (4 × 58^2 × 24× 36)/10^6 ~12 MP

18 MP Leica M9
r = 62 lp/mm
R = (4 × 62^2 × 24× 36)/10^6 ~13 MP

36 MP Nikon D800E
r = 102 lp/mm
R = (4 × 102^2 × 24× 36)/10^6 ~36 MP

[Rax]

تاثیر منفی لرزشگیر را با چه روشی می شود تست کرد؟ این مورد روی دست یا سه پایه اتفاق می افتد؟

برادر تاثیر منفی لرزش گیر یه چیز قابل دستیابی توی دنیای واقعی نیست! یعنی یه سری از دوستان جوگیر این هستند که 4تا تست لرزشگیر از اینور و انور ببینند و مدعی بشن که این تاثیر معکوس لرزشگیر هستش! در ضمن لرزشگیر ها هم تو طول زمان ساختار و عملکردشون بشدت تغییر کرده! هیچ قاعده کلی وجود نداره! حالا من چرا میگم که تاثیر منفی لرزشگیر خیلی قابل دستیابی نیست چون شما باید از قصد عکس بد بندازی تا این تاثیر رو ببینی! لرزشگیر برای خنثی کردن لرزش دست ساخته شده و نه لرزش های فرکانس بالا! هیچ لرزشگیر فرکانس بالایی هنوز روی لنزها بکار گرفته نشده! استفاده واقعی لرزشگیر جاییکه مستقل از سرعت شاتر شما یه ویبریشن با فرکانس پایین دارید! حالا این چرا برای خیلی ها غیر قابل هضمه؟ چون نمیخوان از راهش از لرزشگیر استفاده کنن!
شما هر شاتی تو عمرت بندازی مستقل از لرزشگیر برای شات انداختن یه سرعت شاتر ایده ال و یه عمق میدان ایده ال در نظر میگیری! عمق میدان رو که نمیشه اصلا کاربش کرد! میمونه سرعت شاتر! یا شما داری از یه سوژه متحرک شات میندازی یا ثابت یا شرایط ترکیبی! در هر حال یه سرعت شاتر خواهی داشت که به نسبت اون ایزو رو تغییر خواهید داد! اگر عملا ایزو هم محدود به یه عددی بشید پس تا جایی امکان داره سرعت شاتر پایینتری رو انتخاب میکنید! اینا توضیح واضحات ائه ولی بهرحال همین ساده ترین مطالب هم پایه این بحثه! حالا در مقابل این بحث اکسپوژر شما بحث تاثیر لرزش دست روی فوکال رو دارید! بطور حدودی میگن اگر فول فریم رو ملاک قرار بدید به اندازه هر میلیمتر فوکال لنز حداقل سرعت شاتر باید داشته باشید تا تاثیر لرزش دست معلوم نشه! حالا این وسط لرزشگیر برای قسمت دوم ساخته شده نه قسمت اول! یه تعدادی از دوستان با قاطی کردن این موارد و در نظر نگرفتن نحوه عمل لرزشگیر (کارکرد تو فرکانس پایین) دارن میزان بهبود یا تخریب لرزشگیر رو مورد بررسی قرار میدن! لرزشگیر همیشه در جهت عکس تغییرات حرکتی بدنه و لنز حرکت میکنه! ممکنه این یه جا به نفع عکاس باشه یه جا به ضررش باشه! مثال بزنم!
شما یه عکاس ورزشی هستید! یه نفر داره از سمت راست میاد به سمت چپ! شما دوربین رو بسمت چپ گرفتید و دارید بسمت راست میجرخونید! سرعت شاترتون مستقل از لرزشگیر روی 1/1000 ائه (چون مسابقه ورزشی نیاز به حداقل شاتری تو این ارقام داره بطور مثال) و لرزشگیرتون روشنه! لحظه ای بازیکن تو کادر شما میاد شاتو میندازید! متوجه میشدید که اکثر شات های با لرزشگیر به مراتب بهتر از شات بدون لرزشگیر ائه! همین سناریو اگر شما بجای چپ به راست دوربین رو با سرعت از راست به چپ حرکن بدید که بازیکن تو کادر بیاد و لرزشگیر روشن باشه بشدت تصویر داغون خواهد شد! مورد اول لرزشگیر لنز یا سنسور رو جهت حرکت بازیکن و احیانا بالا و پایین رفتن های غیر افقی دست شما حرکت میده و باعث میشه بازیکن شارپتر بشه ولی بک گراند ثابت بلارتر بشه! مورد دوم بلعکس چون جهت حرکت موافق ائه هر چقدر لرزشگیر بهتر عمل کنه بازیکن بلار تر خواهد شد و بک گراند شارپتر!
مورد دوم خیلی شبیه panning هستش! مورد اول خیلی تو عکاسی خبری کاربرد داره! اگر متوجه عملکرد لرزشگیر شده باشید میفهمید که چرا مورد اول بهبود نسبی (ولی نه مطلق چون ممکنه سرعت زاویه ای دست شما خیلی بیشتر از سرعت زاویه ابجت تو کادر باشه و عکس بدتر بشه!) دارید ولی مورد تاثیر منفی رو میتونید ببینید! طوری که متوجه میشید انگار لرزشگیر فقط برای ابجکت های غیر متحرک کاربرد داره (مثلا تو پنینگ شما هدفتون اینه که سوژه ثابت باشه بک گراند بلار بشه ولی لرزشگیر سعی میکنه بگ گراند رو ثابت نگه داره و سوژه رو بلار کنه)! سرعت شاتر مطلوب کار ما + نوع حرکت سوژه (ثابت-مخلف لرزشها وموافق لرزشها) + فوکال لنز + فرکانس لرزش + تکنولوژی لرزشگیر همگی توی کار لرزشگیر و بهتر و بدتر شدن شات نقش دارن! معجزه ای در کار نیست مثه همه موارد مربوط به عکاسی نیاز به تمرین و مقایسه و تحقیق و بکار بردن تکنیک و تفکر داره!

با همین منطق ساده هر عکاسی میتونه بفهمه کجا نیاز به لرزشگیر داره و کجا نداره! کجا ممکنه به نفعش باشه کجا به ضررش! یه سری موارد اصلی کاربرد لرزشگیر به نظر من توی استفاده از دوربین روی مونوپاد هستش! همینطور فعال کردن لرزشگیر برای کم کردن تاثیر لرزش ایجاد شده توسط شاتر روی بدنه های 5DS کنون (متاسفانه نیکون روی بدنه های با رزولوشن بالا این امکان رو فراهم نکرده) و همینطور عکاسی از اجسام بدون حرکت تو نور کم با سرعت شاتر کم! و 100 البته عکاسی ماکرو! و یه کاربرد خیلی مهم لرزشگیر برای فیلم برداری روی بدنه های میرورلس و slr هستش که تاثیر حرکت بدن و لرزش دست که باعث میشه کار اماتور به نظر بیاد رو بخوبی کم میکنه!

[Anoosh-Em]

تاثیر منفی لرزشگیر را با چه روشی می شود تست کرد؟ این مورد روی دست یا سه پایه اتفاق می افتد؟

درود بر شما



موتور فوکاس لنز لرزش های خفیف تری در مقایسه با موتور لرزش گیر دارد

شما یک تست انجام بدهید که خیلی هم لرزش دست شما در آن دخیل نباشد

دوربین ( 24 مگاپیکسل کراپ دار یا هردوربین با فشردگی پیکسلی بالا)را روی سه پایه بگذارید لرزش گیر خاموش باشد ( روی سه پایه همیشه باید لرزش گیر خاموش باشد)

و از Live View استفاده کنید

و یک لنز زوم که دارای فاصله کانونیی بالاتر از نرمال باشد روی دوربین ببندید و از آخرین فاصله کانونی ان استفاده کنید

یک سوژه ای رو انتخاب کنید که روی آن نوشته های ریزی باشد مثلا ضبط صورت و تا میتوانید از آن فاصله بگیرید

دوربین روی سه پایه و لایو ویو حالا در لایو ویو با زدن دکمه + روی لایو ویو زوم کنید تا به کراپ 100% ان برسید

مود فوکاس تون هم در نیکون Af-S باشه که وقتی فوکاس انجام شد دیگه تغیر نکنه تصویر زوم شده روی لایو ویو رو در این حالت با زمانی که فوکاس تغیری نمیکنه فقط موتور فوکاس رو از روی لنز خاموش میکنید مقایسه کنید!

نتیجه اش متعجبتان میکند

پ.ن.
درکل وقتی دوربین شما کراپدار 24 مگاپیکسل است توصیه میکنم خیلی روی لرزش گیر حساب نکنید سعی کنید از سرعت های بالاتر از انچه قبلا از توصیه میشد استفاده کنید (مثلا قبلا برای عکاسیگفته میشد فاصله کانوین ضرب در دو. یعنی در فاصله کانونی 100mm سرعت 1/200 سرعت مطمئنی محسوب میشد اکنون خیر ) در سرعت های بالاتر خروجی بهتری خواهید داشت.

پیکسل ها هم نور میخواهند پیکسل های ریز تر متاسفانه نور کمتری دریافت میکنند ، پس سعی کنید شرایطی محیا کنید که نور بهتری داشته باشید (مثلا با هرمگاپیکسلی با نور فلاش مشکلات یاده شده را ندارید)

از محبت شما جناب باروجی عزیز و جناب نوری عزیز ممنونم
متاسفانه در این خانه انتظار دارند که حتما با آنها هم عقیده باشی
و تا هرمرحله ای اعم از متلک گفتن تا نقد شخص بجای نقد فنی تا
توهین پیش میروند و نظر دادن مایه دردسر میشود اگر نظر متفاوتی داشته باشید


برای همه دوستان روزهای بهتر آرزومندم